Her kitapta aynı keyif aynı okuma lezzeti...
Seçtiği konudan azade, Kemal Tahir'i en çok üslubu için okuduğumu belirtmek istiyorum. Bu akıcılığı yakalamak her yazarın harcı değil. Şükür ki daha okunacak çok kitabı var.
Bozkırdaki Çekirdek'te ele aldığı konu çok tartışılan " Köy Enstitüleri " meselesi. Hangi amaca hizmet etsin diye kurulduğu ayrı, nasıl ve ne şartlarda kurulduğu ayrı ele alınacak bir olay. Kemal Tahir bunları göze soka soka irdelemiş.
Yüreğimin cız ettiği öyle çok yer oldu ki okurken. O çocukların azmini nasıl anlatmalı. Yüreklerindeki temizliği nasıl anlatmalı. Bu topraklarda yeşermeye çalışanı nasıl ezdiklerini, temiz kalmaya çalışanları nasıl kirlettiklerini belki de anlatmaya hiç gerek yok. Tarihimiz ve talihimiz bu hikayelerle dolu.
Kemal Tahir okumaya henüz başlamamışlar, daha fazla zaman kaybetmemeli...
Keyifli okumalar.