Bütün ezen sınıflar, egemenliklerini sürdürmek adına iki toplumsal işleve ihtiyaç duyarlar : Cellat ve din adamı. Cellat, ezilenlerin protestolarını ve öfkesini bastırmak için gereklidir ; din adamı ise ezilenleri teselli etmek, çektikleri ıstırapların ve katlandıkları fedakârlıkların faydalarını anlatmak ( bu ihtimallerin gerçekleşeceğine dair garanti vermeden bol keseden atmak kolay tabi) ve bunu yaparken sınıf egemenliğini muhafaza etmek ve bu suretle onları sınıf egemenliğiyle barıştırmak, devrimci eylemden uzaklaştırmak, devrimci ruhlarını köreltip devrimci kararlılıklarını yok etmek için vardır.