Marquez'in bir eserini daha okumak,bitirmek nasip olabildi..Okadar sayfa sayısına rağmen bitmesini asla istemedigim bir kitaptı.Ispanyolcadan çevrildiği jcin soy ağacını anlamakta biraz zorlanmanız muhtemel ancak ufak bir araştırmayla eserin anlamlılığını,derin betimlemelerin anlamak için gerekli diyebilirim.Bu kitabı severek bıkmadan okumanın yolu ara vermeden uzatmadan okunmasıdır diye düşünüyorum,okumaya başladıktan sonra bırakmak mümkün olmadi benim için.Kitapta çok fazla kişi ve karakter var takip etmek bu yüzden zorlanabilir okuyucular için ancak bu karakterlerde kitabı okurken boş hissetmemenizi sağlıyor,kendimize en zıt en uzak,en tabiri caizse ters karakterlerle empati kurmanizi karşınıza alıp psikanaliz yapıyormuş gibi konuşma hissetmenizi sağlıyor,daha doğrusu benim hissettiklerim bu ,asla konuşamayacağım,dinleyemeyeceğim hikayeleri ve o hikayelerin sahibiyle empati yaptığımı, karakterleri anlamami konuşuyormuş gibi hissetmemi sağladı.Kendimi bir psikolog karşımdakini danışan gibi hissettim,marquez bize hayatın içinde olabilecek her şeyi anlatmış, sırıtan bir şey asla yok ama kitabın güzel olmasının temel sebebi kesinlikle anlatım stili.Kendiyle konusma
