Borges'in Babil kitaplığında 2. kitabı okudum. Leon Bloy gerçekten de son derece "sevimsiz öykülere" imza atmış. Özellikle sonlarıyla öykülerin neredeyse hepsi insanı gerçekten üzüyor. 2-3 sayfalık kısacık bir öyküyü bile hızla dramatik bir finale bağlayabiliyor Leon Bloy. Yazarı ilk defa okuyorum ve öykülerini okurken sanki yeraltı edebiyatının ilk örneklerinden birini okuyor gibi hissettim. İnsanların konuşmaktan, bahsetmekten hoşlanmayacağı olayları ve insanları konu edinmiş. Pek iyimser biri olduğunu söyleyemeyiz. Negatif bir enerjisi var. Bu durum edebiyatına ise pozitif yansımış. Kara mizah ile yeraltı edebiyatı arasında bir yerlerde kendine güzel bir yer buldu benim hafızamda. Tavsiye edebileceğim bir eser.

Sevimsiz ÖykülerLeon Bloy · Kırmızı Kedi Yayınları · 2016349 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Kuşcu