«Bazen kayıp yakını bölme yani splitting adı verilen bir savunma mekanizmasını kullanır. Bölme savunma mekanizmasını kullanan bir kayıp yakını, sabah çok öfkeli bir halde iken, öğlen çok sakin hatta neşeli bir duygu durumunda olabilir. Bu kişinin ruhu ikiye bölünmüş gibidir ve pozitif veya negatif duygular arasında hızlı hızlı git geller olur. Duygusal geçişler ortalama bir insana göre çok daha hızlı ve keskin bir haldedir. Örneğin böyle bir kayıp yakını, ağlarken birden gülebilir, gülerken âniden ağlamaya başlayabilir. Sanki bu insanın içinde iki ayrı kişilik vardır ve ruhu bu yüzden ikiye bölünmüş gibidir. Kayıp yakınının içindeki bölünmüş bu parçalardan bir tanesi ölümü kabul eder, halsizlik ve boşluk duygusu hisseder. Öbür parça ise ölümü kabul etmez ve kendisini gayet enerjik ve canlı hisseder.»