Özgürlük Anıtı'na bakıp yine derin düşüncelere daldım. Ama en çok özgürlük adı altındaki hapishanelerimi düşündüm. Sahi özgürlük ne demekti? Özgür zannetmek için plazalara kapatmıyor muyuz kendimizi? Üç kuruş fazla para kazanmak için ruhumuzu satmıyor muyuz? En yakın arkadaşlarımızdan güzel olmak için spor salonlarına ve estetik cerrahlara gitmiyor muyuz?
Hep kimin önde olduğuyla ilgileniyoruz. Nasıl bir yarışın içinde olduğumuzu araştırmak bile aklımıza gelmiyor. Egoyla aşağılık kompleksini birbirine karıştırıyoruz. Güçlü olmak için hep güçlünün yanında durmaya çalışıyoruz. Prototip ilişkiler yaşıyoruz. Arkadaşlık, dostluk, aşk ne demek unuttuk, çünkü onları da çıkarımız şekillendirmiyor mu? Kariyer yapmak ve belli bir zümreye ait olmak için verdiğimiz savaşta en yakınlarımızın canını yakmıyor muyuz? Ailemizi ihmal etmiyor muyuz? Hayatta ne istediğimizi unutuyor ve bir trenin arkasında koşmuyor muyuz? Ama en çok kendimizi unutmuyor muyuz bu yarışta?
Sayfa 220Kitabı okudu
·
128 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.