Külhân: İşle mi yoksa direnişle mi? Sence bu nasıl olur Külhân? Anlayamadım işte... Yoksa bende öyle birşey yok diye mi? Ama ben dökmedim mi anlattımadım mı, içimdeki yüreğimi kanatan sivrilerin anısını ? Tamam ben anlatmak istemesem de, bunu ruhum kabullenip, bedenim dökmedi mi birazda olsa olanları. Bazı izin, yaranın ve bende varım demeye yüz tutmuş birkaç kırışıklıkların yaşadıklarını... anlattı Külhân. Peki benim istemem hak değil mi? Bu kadar sevip yaşadığını yaşadığım bilmek... Beraber oralara, o âna giderek izlemek ve hafif tebessümle göz bebeklerimizi kesiştirip sadece gözyaşlarımızın muhabbet etmesini istemek... Söylesene Külhân ? Düşünsene ! Onun , yaşaran gözlerime değdiği çocukluğu, bir yeri acıyınca anne diye annesinin bacağına sarılışı, birşeye sinirlenince ortalığı dağıtması belki babasına şımarıklık yaparken ona içten gülümsemesi belkide o güzelim kızın büyüdüğü ve üniversite zamanında olanlardan bıkarak kendisinin yanlızlaştığını hissedip, bir köşede sesi öpülesi hıçkıra hıçkıra ağlayışı, ağlayışlarını... Yeter artık deyişlerini düşlemek, hayal ettikçe ona daha çok aşık olmak güzel olmaz mıydı ? Neden sessizsinnn.. İşte bunu anlayamıyorum. Konuşsana Külhân ? Bir çift cankulağın gidip geri dönmesi mi şehvetli ? Yoksa değer verilen bir çift dudağın oynamaması mı metanetli ?

İşle mi yoksa direnişle mi? Sence bu nasıl olur Külhân? Anlayamadım işte... Yoksa bende öyle birşey yok diye mi? Ama ben dökmedim mi anlattımadım mı, içimdeki yüreğimi kanatan sivrilerin anısını ? Tamam ben anlatmak istemesem de, bunu ruhum kabullenip, bedenim dökmedi mi birazda olsa olanları. Bazı izin, yaranın ve bende varım demeye yüz tutmuş birkaç kırışıklıkların yaşadıklarını... anlattı Külhân. Peki benim istemem hak değil mi? Bu kadar sevip yaşadığını yaşadığım bilmek... Beraber oralara, o âna giderek izlemek ve hafif tebessümle göz bebeklerimizi kesiştirip sadece gözyaşlarımızın muhabbet etmesini istemek... Söylesene Külhân ? Düşünsene ! Onun , yaşaran gözlerime değdiği çocukluğu, bir yeri acıyınca anne diye annesinin bacağına sarılışı, birşeye sinirlenince ortalığı dağıtması belki babasına şımarıklık yaparken ona içten gülümsemesi belkide o güzelim kızın büyüdüğü ve üniversite zamanında olanlardan bıkarak kendisinin yanlızlaştığını hissedip, bir köşede sesi öpülesi hıçkıra hıçkıra ağlayışı, ağlayışlarını... Yeter artık deyişlerini düşlemek, hayal ettikçe ona daha çok aşık olmak güzel olmaz mıydı ? Neden sessizsinnn.. İşte bunu anlayamıyorum. Konuşsana Külhân ? Bir çift cankulağın gidip geri dönmesi mi şehvetli ? Yoksa değer verilen bir çift dudağın oynamaması mı metanetli ?

82 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Külhân