İsimsiz bir coğrafyaydı gülüşün, yıkık kentlerin yanık tenli çocukları gibi durmadan koşardım sana,
İçine doğru doğardım. Sancılarından sıyrılarak. Zincirlere vurulmuş dilimden bir türkü çığırırdım,
sen Kürtçe ağlardın
·
101 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.