Cemil Meriç'in "İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım." Cümlesini görene kadar niye okuduğumu bilmiyordum. Bir insanın başka bir insana yaptıkları, yaşattıkları, bencilliği, hırsı, anlayışsız oluşu. "İnsan güzel olan her şeyi bitirir." Hep yok etmeye çalışması, yaşatmaması. Elinin uzanabildiği her noktaya acı götürmesi. Tüm bunlar ve anlatamadığım diğer her şey o kadar kötü ki, varsa eğer öbür dünyada bir yargı gecesi "Tanrı yüzümüze tükürecek." Bütün bunlar insanlardan kaçıp kitaplarda yaşamaya itiyor beni.