Facebook gibi yeni sosyal ağlar, tüketimin kayıtsızca sürdüğ ü , sosyal fa aliyetlerin rutinleştiği ve ahlaken uyuşmuş bir çağda insanın ilgi çekme umuduyla mahremiyetinden belli parçalarla gösteriş yapmasına hizmet etmektedir. Mahremiyetinizi hevesli bir şekilde gözler önüne sermek (buna işiniz, başarınız ve aile nizle ilgili hikayeler, yü zlerce veya binlerce sanal "arkadaşınızla ' ' paylaşılan şahsi resimler ve aile fo toğraf l arı eşli k eder), kamusal alanın ikamesi olur ve aynı zamanda yeni (akışkan) bir kamusal alan yaratır. İnsanların olgunlaşmamış edebi yaratımlar için ilham, onay, ilgi, yeni konular ve karakter prototiplerini aradığı yer bu alandır. Aynı zamanda hayranlardan ve arkadaşlardan oluşan yarı küresel bir seyirci kitlesinin de şekillendiği arenaya dönüşmektedir.
Sayfa 139
·
46 görüntüleme
Malcolm Muggeridge'in sözleriyle bu, çaresizce kendi an lamsızlık hissiyle mücadele eden ve etrafındakilerin umarsızlı ğını, delip geçici bilişsel sessizliği, panik yaratıcı başmakaleler, sansasyonel manşetler, reklam sloganları, küresel komplolar ve dünyanın sonunu ilan etmiş duyurular altında yayılan ahlaki boşluğu aşmaya çalışan teknolojik insanın eri du coeur'udur [yakarışıdır]. Yalnız ve çaresiz insanın, onu fı ziken olmasa bile en azından sanal olarak koruyacak kendine ait bir alan arayı şıdır. Bu açıdan Facebook f enomeni, kişinin dünyada hiçliğe ve mevcudiyetsizliğe verdiği mücadeleyi yansıtmaktadır. Var olmadıklarını, sadece kurgusal bir önem ve anlam taşıdıklarını söyleyen gerçek karşısında, sanal kalabalıkların ve ihtiyaç fa zlası insanların bilinçsiz ve dağınık bir şekilde yük seltti k leri protes tolardır çünkü dünyadaki her şey onların adına yapılmaktadır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.