272 syf.
9/10 puan verdi
Şimdi çok acayip bir eserin incelemesini okuyorsunuz ve neden çok acayip şu anda da onu okumaya başladınız.
(Asimov Fanı falan değilim dedikçe her okuduğum kitabında hayranlığım böyle artacaksa vay halime...)
Eğer;
Kara Dörtlemedeki 
Yevgeni İvanoviç Zamyatin 'nin BİZ'i, size diğerlerine göre farklı bir tad bıraktıysa,
Uzay Akımları 'na bayılacaksınız. Çok çok benzer bir hatta işlenmiş iki dehanın farklı bakış açıları.
Eğer; 
Agatha Christie 'yi seviyorsanız...da bu esere bayılacaksınız...(spoiler yok) hadi canım sende...duygusu yeterince mevcut.
Eğer;
Bilim-Kurgu'ya meraklıysanız ve Uzay Akımları hala okumadıysanız (ben artık okudum ya) nasıl olur bu eseri gözden kaçırmışım...duygusu içinize yerleşebilir.
Fakat;
Asimov sürekli bir entrika örüntüsü izliyor...(Hoş yaşadığımız alemde hiç yok hatta ne olduğunu dahi bilmiyoruz ya) Bu, örüntü açısından bir handikap gibi...yani burada bir hinlik oldu...diyebildiğim kısımlar var...ve olmuş. Ama, bu sizi öyle bir canlı tutuyor ki; hadi şimdi n'olacak, yok ya hayatta değildir, onu da yapmadı herhalde...gibi bulabiliyorsunuz kendinizi.
Şimdi serinin Üçüncü ve son kitabı olan 
Gökteki Çakıl Taşı 'na başlıyorum. Ki ben çabuk sıkılır, araya başka kitap alır, tadı tuzu değiştirir, aynı havaya girmek için zaman gerekir -diye düşünür- bir okurum ve üçüncüye bu inceleme biter bitmez başlıyorsam...bak...var bu işte bir keramet. Ha ben çok abartmış olmayayım lakin söz konusu Asimov; az abartsam bile bir şey değişmiyor.
Bir de (çok uzattım gibi geldi ama bunu muhakkak yazmalıyım) bu kitapla kanaatim daha da pekişti; Bu seriyi (Galaktik İmparatorluk), Bilim-Kurgu ile haşır neşir olmayan biri bile rahatlıkla okur ve gene benim düşündüklerimi düşünür. (Baş şimdi abarttın diyenlere özel not; Bu ilk defa söylenmedi ve söyleyen sadece ben değilim, Vakıf için bişey diyemem -henüz başlamadım- ama İmparatorluk Serisi, kesinlikle öyle.)
·
422 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.