Ama sonum cennetmiş. Ben kara topraktım, dağlar; kaplanlar; göllere inen ırmaklar; denize dönen göllerdim. Giderek hızlanıyordu, acı hazza karışıyordu “dayanamıyorum” diyebilirdim, ama bu doğru olmazdı, çünkü o aşamada o ve ben artık birdik.
Sayfa 253Kitabı okudu
··
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.