On Bir DakikaPaulo Coelho

Gerçek bir yaşam öyküsünden esinlenilmiş, çoğumuza çok uzak aşina olmadığımız bir yaşam serüvenini anlatan, anlamamız için elinden geleni yapan ve farklı bakış açıları katacak bir kitap. Kendine çeken akıcı anlatımıyla yer yer kendi düşüncelerimi bulduğum yer yer hayret ettiğim, Maria'ı anlamakta zorlandığım ama hoşuma giden bir roman oldu.

Paulo Coelho, okurun ruhuna üfleme sanatında gerçekten kendini aşmış bir yazar. Hangi kitabını açıp okusanız bu hissiyatı insana olabilecek en güzel şekilde verir.

Yazarın üslubu öylesine akıcı ve uyumlu ki, insan kitabı okuyunca boşa söylenmiş söz veya boşa söz edilmiş konu göremiyor.

Gel gelelim bu esere..
"ON BİR DAKİKA" eseri yazarın bir fahişenin hayatında yaşamış olduğu serüveni anlatan bir eser. Burdaki ana karakterin adı Maria'dır.

Maria, işinin verdiği etkiyle insanları sadece cinsel ilişkiden ibaret görmeyen, insanın her ne kadar para için böyle bir işte çalışıyor olsa da, kendi benliğine ait olan, yaşadığı bu hayattan uzak kalmaya çalışan ve bu derece bir işin bile insanın ruhuna etki etmeyeceğini kanıtlamaya çalışan bir karakter.

Yazar Maria'ya verdiği rolde, Maria'nın sıradan fahişelik hayatını sürdürürken Ralf Hart adında genç bir ressamla tanışıp ve bu ikili arasında oluşacak olan aşkın, kendisinin defalarca yaptığı bütün cinsel ilişkilerin üstünde tutabilecek bir gücün olduğu mesajını vermiş. Peki nedir bu güç? Sadece masumluktan ve kalpten gelen saf katıksız bir aşk.

İnsan dünyasına bir fahişe gözüyle bizlere yansıtmaya çalışan yazar, insan dünyasının çok büyük bir hakimi olduğunu hissettiriyor. Kurduğu çoğu ifadeyi insan okuyunca hem hayretlere düşüp hem de yazarı bu inceliği yakaladığı için takdir etmemek elde değil.

İyi ki yazmışsın Paulo Coelho. İyi ki yazmışsın.. Serüvenlerin adamı olan bu yazarı okumanızı kesinlikle tavsiye ederim. Hangi kitabına dokunursanız dokunun, kitabın sonunda farkedeceğiniz tek şey kitabın da size, ruhunuza dokunmuş olduğu olacaktır...

Tamamen özgür bir iradeden bahsedilebilir mi?
Ya da başka bir deyişle tamamen özgür bir iradenin gerçeklikte karşılığı var mı?
Varolmak, yaşayabilmek, yaşamak - öğrenerek, keşfederek, boyun eğerek, direnerek, kabullenerek- kendi hür iradenle tercihlerini yapabilmek, mümkün mü?
Yaşam bazen kendi tercihlerini sunmuyor mu? Koşullarında oluşmuş doğal seyrinde hangi özgür iradeden söz edilebilinir?
Bedenlerimiz, benliklerimiz, ruhlarımız özgürleşmeden..
Bu kitap bir kadının hikayesi... Bedenini, ruhunu, benliğini, dişiliğini, kadınlığını, cinselliğini hatta özünü tanımaya çağıran gerçek yaşamdan alınmış bir yalnızlık kitabı...
Aynı zamanda bir kadın üzerinden bir erkeğin de hikayesi..
Bedenini daha iyi yaşam uğruna pazarlalayan Maria adında bir kadının; aşka, güvene, acıya, hazza, arzuya,yalnızlığa, cinselliğe, sekse, erkeğe bakışını anlatan, tuttuğu günlüklerle de yüzleşen, sorgulayan bazen de kabullenen, kayıtsız kalan oldukça sürükleyici ve etkili bir kitap...
Her kadının yaşamında bir “on bir dakikası” var! desem;
Her kadının içinde bir “Maria” var! desem yanlış mı olur?...
Fahişeliği sözlük anlamından çıkaran bu kitap sayesinde onurumuzdan, karakterimizden, cinselliğimizden, benliğimizde vazgeçtiğimiz kimi zamanlar adına her kadın biraz fahişedir dersem çok mu yanılırım? Kimi eşinin, kimi sevgilisinin kimi dostunun kimi hayatının..
Ya da çok başka bir soru en masumcasından; özgürce cinselliğini keşfederek yaşayabilecek kaç kadın var??
— tüm kabullenişleri tüm kutsallarınızı yok sayarak ???
Kitapla Kalın

Sessiz bir ortamda kahve ile beraber okunmaya uygun bir kitap. Paulo Coelho mükemmel bir yazar. Bu kadar geç keşfettiğim için şanssızım belki ama bu yazarı anlayabilecek olgunluk seviyesinde yani anlayarak okuyor olduğum için de şanslıyım. Bu kitap ve bu yazar doğru zamanda doğru yerde olmak gibi benim için. Bir kadın olarak toplumsal kalıplardan uzak dürtüselliği anlatışından öyle etkilendim ki. Maria aslında bütün kadınları temsil ediyor. O birinin kızı, maceracı, iflah olmaz bir aşık, bir anne, bir öğrenci, bir öğretmen ve de bir fahişe. Yani aynı anda her şey. Tıpkı biz kadınlar gibi.

Özlemişim Paulo Coelho okumayı.Söz simyacısı Coelho,her kitabında farklı bir ruh dantelası örer.Bu dantelanın her ilmeğinde de yüreğimizin en saklı köşelerine dalga misali vurur.

Bu kitabı;
Eğer hayat sizin içinde ruhsal bir yolculuksa,tabularınızdan uzaklaşma cesareti gösterebiliyorsanız,insanlara ve yaşadıkları yaşamlara ön yargısız olma bilgeliğine erdiyseniz,
her yaşamın ve her durum ve davranışın bir hikayesi ve nedeni olduğu idrak edip,empati yapabilme arifliğine erdiyseniz veya
ermek istiyor bazen yine de kendinizi basma kalıp yargılardan kurtaramıyorsanız, okuyun.


Kitabın mesajlarından;
"Her insanın bedenine değil ruhuna dokunan insanlara ihtiyacı var."

Ben kendinde ruh barındıran bir beden değil, beden denen görünür bir parçası bulunan bir ruhum.”

Sitede bir arkadaşım kitaptan alıntılar paylaşınca, dikkatimi çekip ben de kitabı okumaya başladım. Psikolojik iktibaslar ben de paylaştım.
Masum ve yalnız bir kızın Brezilya'da başlayan hikâyesi (ki kitap zaten bir fahişenin gerçek hayatı).
Kitabın kahramanı Maria, İsviçre'ye gidip, profesyonel fahişe olmak için ne mümkünse yapar.Ve sonunda da evlenir vs.
İsviçre gezip gördüğüm ülkelerden olduğu için, biraz daha okumaya çabaladıysam da, nafile.
Yazar +18 grubuna girecek,yer yer aşırı cür'etkar bir örgü ile kitabı 60.sayfaya kadar getirdikten sonra, verdiği altı çizilesi mesajların yerini, basit, bayağı bir fahişeler dünyası alınca, zamanım kıymetli deyip, kitabın sonundaki yazarın uzun dip notunu okuyup, ilk baştaki heyacanımın yerini alan hayal kırıklığı ile the end dedim.

Coelho bu seferde dünyanın en eski mesleği olan, toplumda tabu kabul edilen hayat kadınlığı üzerine yazmış. Her şey yine zengin olma hayalleriyle başlıyor tabi. Kitapta beni düşündüren şuydu: bazı erkekler kadınla birlikte olmaya gittiğinde sadece birlikte uyumak istiyor ya da annesi gibi saçlarını okşamasını, kadının kendilerini dinlemesini istiyor. Bazıları ağlamak istiyor, bazıları en aşağılık fantezilerini kendi eşlerinde uygulayamadıkları için bu kadınlara bir eşya gibi davranıyor kaba ve soğuk. Herkes aslında olduğu kişiyi yasaklardan arındırılmış, kimsenin kendisini ayıplayamayacağı bir mekanda sergiliyor. Ve düşündürüyor: Aslında kimsenin bizi tanımadığı bir yerde yaşasak, gelenek-görenek ya da çevre baskısı olmasa, yasak-günah-ayıp üçgenden sıyrılsak, başaramama küçük düşme korkusu olmasa... biz hala şuan olduğumuz kişi mi olurduk? Ben kitabın cinsel içerikli olmasından ziyade bu sorulara takıldım.

Kitabı sakin kafayla okumayı tavsiye ederim. Paulo Coelho bu kitabında bir fahişenin yaşamını anlatıyor. Onun hayatındaki bazı şeyleri NORMAL insanların hayatı ile eşleştirmesi güzel olmuş. Kendi istediği mesleği yada bölümü seçmemiş kişiler okumasın :))
Puan: 6/10

Kitabın başlarında sıkılıp, bırakmayı düşündüm. Kitapta cinsellik vardı, çaresiz bir kadının kendini tanımaya çabalaması, olgunlaşması, düşünceleri ön yargılarımdan bir nebze olsun sıyrılmama sebep oldu. Sokak başında gördüğümüz fahişenin bile bize hayatı sorgulamamızı sağladığını düşünüyorum. kitapta en etkilendiğim kısım, aşık olduğu kuşu kafese kapatan kadının hikayesi. Sevmeyi sahip olmak diye düşünüyoruz. Sevmek senin olmasını istemek değil, sevmek mutlu olmasını istemektir.

Mence Paulo bütün bu hekayeti bir süjet, bi ssenari üzre qrub, onun oxucuya çatdırmaq istediyi bir heqiqet var Meqsed, Niyyet, Arzu, İstek müqeddesdir ona hansı yoolla olursa olsun çatmaalısan ve ya her hansı vasite ile qazanılmasından asılı olmayaraq netice - meqsed müqeddesdir Tanrılar da bu adamın terefindedir........ iste ve ona doğru get, yürü, qaç, sürün yeter ki, meqsedin olsun.....