Marcel Proust ile tanışmayı epeydir ertelemiştim. Onu tanımak için Okuma Üzerine adlı kitabının doğru bir başlangıç olacağını düşündüm. Kitabı bitirdikten sonra doğru bir karar verdiğimi gördüm. Okumak bir tüketme eylemi. Aynı kitabın her bireyde bıraktığı etki farklı. Çünkü kimse aynı dönemde, aynı koşullarda, aynı ruh haliyle kısaca aynı ‘an’da okuma yapmıyor. An herkes için tektir. “Bize yaşanmamış gibi gelen çocukluk yıllarımızda...” diye başlayan kitabın her paragrafı hepimiz için farklı değere sahip. Çünkü hepimizin çocukluğu farklıydı. O dönemlerde ve hatta yetişkinken bile okumak için yarattığımız fırsatlar, fedakarlıklar çok kıymetli değil mi? Proust da kitabının yaklaşık yarısında çocukluk döneminde okuma eylemi ile ilgili yaşadıklarını anlatıyor. Her gerçek okur gibi o da yemek saatinin yaklaşmasıyla okumaya ara verecek zorunda olmanın huzursuzluğunu yaşamış. Canlı cansız varlıkların etkisiyle yaptığı okumaların bölündüğünden, kendine alanlar yaratarak okumalarını nasıl gerçekleştirdiğinden bahsetmiş. Okuma üzerine diğer düşüncelerini kitabın devamında Ruskin, Descartes gibi isimlerden alıntılar yapıp adeta onları konuşturarak bize aktarmış. Okumayı psikolojik bir eylem olarak ele alıp, farklı boyutlarda incelemiş. Ona göre kitap gerçek dosttur. Çünkü hiçbir kitap canınız sıkıldı diye onu bir köşeye kaldırmanıza takılmaz ya da onu beğenmediğinizde üzülmez. Sizi sorgulamaz, mecbur bırakmaz. Okuduğunuz kitap siz başla deyince başlar, bit deyince biter. Sizi asla terk etmez. Ancak bir insanın dostluğunda bunları yaşamamız çok da mümkün değildir. Bu nedenle en hakiki dost kitaptır. Kitap, bize büyülü anları açan bir anahtardır. Descartes ve Ruskin alıntılarını kendi sözleriyle destekler ve der ki “... çünkü sadece okuma ve bilme yoluyla zihin en görgülü haline kavuşur.” Okuduğumuz bir eser sayesinde o kitabın çağdaşlarıyla konuşmuş gibi oluruz. Kitabı okurken susarız. Ama hiçbir suskunluk bu kadar anlamlı olamaz çünkü aynı zamanda bambaşka bir dünyayla iletişim halindeyizdir. Peki ya kitabın son sayfasından sonra gelen hüzün... Ne yapıyor o karakterler, daha başka neler yaşadılar acaba? Bunları düşünmemek mümkün mü? Proust, Okuma Üzerine kitabında, bahsettiğim her şeye ve daha fazlasına hayranlık uyandıracak şekilde değinmiş. Kitabın dostluğunun samimiyetinden ve okuma zevkinden mahrum kalmaya dayanamayacak her okurun okuması gereken bir kitap. Kitapla kalın...

Okuma ÜzerineMarcel Proust · Notos Kitap · 20091,372 okunma

·

159 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe