Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Gönderi
294 syf.
·
Puan vermedi
DİPÇE :
"Akla pek güvenim yok. Akıl insanı er geç yaya bırakır. İnsanın her şeyden önce duyması gerek." diye düşünen ve yaşadığı çağın kokuşmuşluğunu bu duygusuzluğa bağlayan bir yazarla karşı karşıyayız.
Yazarın bu düşüncesi, eseri okuduğum her an karşıma çıktığı için incelememin yönü de bu minvale kayıyor ister istemez. Okurken zorlandığım anlatırken daha da güç bir hale dönüşen esere öncelikle bu noktadan başlayarak yola koyulmak istedim.Daha doğrusu çok fazla yol varmış gibi duruyor eserde, perde arkası sık sık değişiyor modernist bir yazarın yeni bir teknik denemesinin ötesinde bir şeyler gösterdiği aşikar. Teknik hepimizin bildiği bilinç akışı ama bu akış her anlatıcının kendi karakter yapısına göre her defasında yeniden şekillenmiş.
Şöyle ki ;
1.Bölüm 7 Nisan 1928
2.Bölüm 2 Haziran 1910
3.Bölüm 6 Nisan 1928
4.Bölüm 8 Nisan 1928 tarihinde geçiyor.
Bu bölümlerin ilk üçünü ABD'nin güney tarafında yaşayan Compson ailesinin çocukları son bölümü ise yazar anlatıcıdan dinliyoruz.
Bu aile kimdir? Faulkner'in eserlerinde karşımıza çıkacak kurgusal bir ailedir. Geçmişleri 1700'lü yıllara dayanan günahlarıyla hatalarıyla süzülerek artarak eksilerek kuşaktan kuşağa gelen Tanrı ve toprak sevgisini yitiren ve nihayet 20.yüzyılda iyice zor duruma düşen bir ailedir. Faulkner, geçmiş asla ölmez, der bir konuşmasında bu aile örneğinde de günahların taşıyıcı özelliğiyle karşımızda duran Compsonların çöküşünü bize seyrettirir adeta.
Eserde son kuşak Compsonlar ve onların yanında çalışan zenci bir aile ile başbaşa kalırız. (Kitapta zenci sözcüğü kullanıldığı için buraya da aktarımım bu şekildedir.)
Bir Güneyli olan Faulkner, Zenciler ile ilgili tavrını net şekilde ortaya koyar ve bunu eserindeki Delsy karakterinde de açıkça hissettirir.
Arka planda hissettiğimiz Amerikan iç savaşında bilindiği üzere Kuzey eyaletleri köleliğin kaldırılmasını savunurken Güneyliler buna karşı çıkar. Hoş, Kuzey kesim ayrı bir plan içinde olsa da neticede Zenciler bu çirkin kavramdan kurtulacaktır nihayetinde bu iç savaşı Güneyliler kaybeder işte Faulkner geçmişteki bu savaşın uzantılarına karşın da tavrını zencilerden yana kullanır, eserinde de bu yakınlığı hissettirir çünkü o sevgiyi zenci dadısından fazlasıyla almıştır.
Bu eserde de Zenci Dilsey karakteri, sabrı ve sevgisiyle hem yazarın hem okurun gözdesi olacaktır.
Aile bireylerini de kısaca tanıtmakta fayda var. Baba Jason ve anne Caroline : Baba pasiftir her fırsatta içer. Anne sürekli evde odasındadır kaderinden ve günahlarından yakınır. Onun varlığını en fazla 3. Bölümde hissederiz.Çocuklarından en çok Jason'u sever.
Dayı Murpy Bacsomb : Dayının adı Murpy , yeğenine de verilir ancak çocuğun zihinsel engelli olduğu anlaşılınca bu isim değişir.
Çocuklar:
Benjy: Dayısının adını taşıyan bu çocuk 33 yaşındadır ama zihinsel engellidir , sağır ve dilsizdir sadece böğürür ve sürekli ağlar.
Quentin ailenin zeki, merhametli ve nevrotik mizaçlı oğludur.Harward'da okumak için Kuzey'e gider.Yazar burada Güneyli fakat hümanist tarafıyla karşımızdadır.
Jason 4 , ailenin realist sert paragöz çocuğudur herkese karşı çıkarcıdır ailenin tüm yükü de bu çocuk üzerindedir Anne en çok bu çocuğunu sever.
Candace( Caddy) : Yazar ailenin bu kız çocuğu üzerinden konuyu şekillendirir Caddy çok genç yaşta erkeklerle ilgilenir hamile kalır çocuk doğurur doğurduğu kıza da erkek kardeşi Qentin'in adını verir. Başka biri ile evlendirilir , çocuğu Qentin'i ise ailesine verir onu bir daha görmemesi istenir. Torun Quentin de annesi gibi hareketli bir kadın olacaktır.Candece ve kızı Quentin ailenin geçmişinde de onur konusunda yaralar olduğunu ve geçmişin tekerrürünü hissettirir.
Kitapta üç çocuğun bilinç akışıyla zamana ve olaylara akarız.
1. Bölüm Benjaminin zihninden geçenlerdir, zihinsel engelli bir çocuğun zaman kavramı olmayışı ve kokularla anları yakalaması çok etkileyici verilir.Bu bölümde öne çıkan leitmotif "Caddy ıslak ağaç kokuyordu" cümlesidir. Benjy en çok Caddy'yi, evlerinin önündeki araziyi ve alevleri sever. Caddy ağaçların altında erkeklerle buluşur, Benjy bu kokuyu her aldığında böğürerek ağlar, yine Caddy'nin bekareti bozulduğunda da onu ilk fark eden Bennjy olur, kardeşi ona pis koku yayar.Caddyi kaybettiğini anlar tıpkı arazinin kaybı gibi. Arazi Quentin'in eğitimi için satılır, o araziye her fırsatta gitmek istemesi de bu kayıp algısıyla ilgilidir. Ölümün kokusunu da alır. Sezgilerin ve kalbî hislerin önemi Bennji üzerinden verilir.Daha sonraları Benjy'inin başına gelecekler de okurun içini sızlatır.
Quentin çok hassas bir gençtir ve kardeşi ile ensest bir ilişkisini sezer okur. Bazı detayların sıkça dile getirilmesi, engelli çocuğun da ensest bir ilişkiden olduğunu düşündürür fakat annenin sürekli yakındığı günahlarıyla ilgili bu kısım tam olarak netlik kazanmaz.
Quentin, Caddy için onun onursuz durumu için çok acı çeker aynı vicdan rahatsızlığını Benjy'nin payına düşen arazinin kendi eğitimi için satılmasında da hisseder. Geçmişi dağınık bir şekilde aktarır Quentin. Geleceğine dair ise hiç ışık görmeyiz, o da hanımeli kokusu ile sürekli olumsuz anları hatırlar karanlıktan kurtaramaz kendini iki ağır ütü satın alarak kendine bir son planlar bu sonu da okur daha sonraları anlayacaktır.
Eserin en katı karakteri oğul Jason üzerinden, ekonomik buhran dönemi işlenir.Bu süreç ailenin geçimini üstlenen Jason 4 için sancılı geçer ailenin emektarı zenci aileyi de yük görür, kardeşi Benjy ve hatta annesi onun için yüktür. Yeğeni Quentini ise parasal yönden sömürür ama Quentin ona en büyük darbeyi indirecektir.
Eserdeki tek değişmezlik, Dilsey'in vefası bütünleştirici yönü ve merhametidir.
Eserin karmaşasını çözdüğünüzde elinizde ne ses ne öfke kalıyor koskoca bir hiçliğe aktığını görüyorsunuz zamanın, hüzne boğulmuş bir hiçlik.
··
3.845 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Günaydın tek kelimeyle harika açık bir şekilde özetlemişsiniz size iyi ve bol okumalar diliyorum📚🌼
Giriş cümlesi beni güldürdü 😄😉
Bu kitabı hep Marquez'le anacağım herhalde (gemide giderken güvertede elinde hep bu kitap)
Acaba kitap benim olsaydı sana hediye edermiydim🤣🤣
Öyle guzel bir inceleme yazmışsınız ki kitabı okurken ozellikle ikinci bölümde elimden tuttu aydınlatıcı oldu yazdıklarınız emeginize sağlik
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.