Kitap kesinlikle tiyatro denilip okunmamazlık yapılmamalı. Dokuz hikaye ve hepsi bir eleştiri, bir felsefe ve genel anlamıyla insanın kendisini anlatmakta. Fakat insanların birbirini dinlemediği, herkesin kendi derdinde olduğu veya gösteriş ve zenginliğin insanların hayatına nasıl yansıdığını yermekte. Çok can alıcı noktaları var ve insan gülmek istiyor fakat gerçekler o kadar şiddetliki Anton Çehov çok iyi bir şekilde hikayeler üzerinden bunları basit ama gerçekçi bir şekilde işlemiş. Günümüzdeki sosyal toplumda hâlâ buna benzemekte. Kısa ve okunması gereken bir kitap. İyi okumalar.
