vakit yürüme vakti.. ama nereye?..
Yürüme zaten bir arpa boyu yol almaktan başka nedir ki?.. Yürüme.. Anlamı ne kadar genişletilebilir ?
Kendisine filozof demenin yetersiz kaldığını düşündüğüm bir yazardır 
Oruç Aruoba .
Kendi tarzını oluşturabilmenin ötesinde yazar dilimizdeki noktalama işaretlerine çok farklı bir boyut kazandırmış.
Eseri okurken en çok dikkatimi çeken taraflardan biriydi bu.
Noktalama işaretleri çok farklı kullanılmış ve cümlelere farklı anlamlar katıyor.
Tahminimce benim naçizane anladığımın da ötesinde anlamlar içeren cümleler onlar .. Ve bunu sağlayan da noktalama işaretleri...
Şiir gibi değil mi ? Ama şiir değil. Düz yazı da değil.
Özgün. Yalnızca bunu diyebiliriz, yeterli gelir sanırım. Yazar çok fazla özgün.
Eser üç kitaptan oluşuyor :
Birinci kitap: " Biz " başlığı altında beynimizi yakmayı kendine neredeyse görev saymış bir bölüm. Bakınız:
" Kör olmuş ışıktan gözlerimiz.
Gündüz yarasalarıyız biz. "
Bu dizeleri bana verin üzerine kitap yazabilirim. (Dikkat yorum mübalağa içerir.)
İkinci kitap : " yer, yön, yol " başlığı altında kendi düşünceme göre eserin en baba kısmını oluşturuyor.
Yol ve yürüme ve bir yer edinme kavramları daha önce hiç bu kadar anlam kazanmamıştı zihnimde.
Yürümenin ne olduğu öğretilebilir miydi ? Yürümek ne kadar gerekliydi ? Yaratılmış olmamın yürümek ile ilişkisi var mıydı ? İç dünyamda mı yürüyordum yoksa asfaltta mı veya hangisinde yürümem ne kadar lazımdı ?
Evet sayın okuyucu benim de beynimden duman kokusu geliyor.
Üçüncü kitap : " kişi " başlığı altında insanoğlunun içindeki şahsiyetin aslında doğa tarafından dışlanmış olan kişi kuramını anlatmaya çabalıyor diye düşünüyorum.
Bu kısım fikrimce çok fazla tekrara düşen bir bölümdü. Ayrıca da çelişkili noktalar dahi farkedilebilirdi.
Bu noktada karşımdaki saygıdeğer bir felsefe yazarı iken ben kendi yanılgım olduğunu düşünüyorum. Ben anlamamışımdır herhalde :).
Haddimi her zaman bilmeyi severim :).
Her bölüm öncesinde açıklama yapılır gibi ünlü filozoflardan sözlere de yer verilmişti. Bu tarz da benim hoşuma giden kısımlardan biriydi.
Bütüne bakılınca değerli bir eser tabiki. Sürekli yabancı filozofları okumak yerine yerli yazarlarımızın da okunmasını canı gönülden isterim.
Hem yürümek.. içimize miydi dışımıza mı? Ne kadar yürüyebildik, ileri miydi yolumuz geri mi ?
Yürümek felsefedir. Okuyun derim.
·
357 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.