Yürüme

Anlaması ve anlatması çok zor bir yazar oruç aruoba ama anlamaya başladıktan sonra bağımlılık oluşturan bir düşünceyi kağıda dökme tarzı var . Kendine has, kendince, kesinlikle bu yazar için biçilmiş kaftan kelimeler. Sorgulama konusunda kesinlikle çok başarılı görebiliceğnız herşeyi sorgulayan ve sorgulamanın hiddetini ve anlamını biz okurlarla çok iyi paylaşabilen bir yazar. Bu kitabı kişinin hayattayken gerçekleştirdiği yolculukları yani yürüme halini sorguluyor. Sorgulamasından çıkarttığım en güzel sonuç yürümelerin hepsinin kişinin kendine ve yine her defasında kendine çıkacağıdır. Yazara göre hayatınız tamamen sizin elinizde çünkü onu sizden başka görebilen duyabilen ve yaşayabilen yok asla da olmayacak. Bunun bilincinde yaşayın diyor çünkü yazara göre en güzel bilinç şekli bilinçsizlik. Ben keyifle okudum tavsiye ederim yalnızca anlamak için okunmadığı surece anlaşılmayacak bir kitap. Dilerim hepiniz beğenirsiniz.

Yazar, 1000K uygulaması olmadığı için aklına gelenleri ve üzerinde düşündüklerini kağıda yazmış, sonra da bunları kitaplaştırmış. Şiirleri de var içerisinde, öyle bulanık ve mat bir edebiyat değil daha böyle duru bir edebiyat yapmış. Bunu yaparken de içerisinde bazı "aykırı"lara yer vermiş. Para verip alınacak bir kitap mı derseniz, ben 26 tl ye almıştım. O kadar etmez. Ama bir paket sigara parasi verilir.

İlk olarak bu kitabı seçmeliydim ve oda elbette benim hayat felsefemin temelindeki bu kitap olacaktı. Kendi yönünü bulamayan kişi için,yol yoktur—bir sürüklenmedir bütün yürümesi..

Bir şiir kitabı değil, felsefi bir inceleme hiç değil. Evet belki felsefeden beslenmiş tamamıyla ama inceleme değil.

İnsanın "destekçi" arayışını ziyadesiyle karsılayan bir kitap. Herkesi açmayabilir, sıkıcı gelebilir zira dediğim gibi, bir şiir kitabı değil.
Adı "Yürüme" ya hani; bir yoldaysanız, yürüyorsanız ya da belki başlangıç çizgisindeyseniz, adım atmadan dahi bir "yolcu" olduğunuzu biliyorsanız, okumalısınız.

Bu bir şiir kitabı değil, şiir okurmuş gibi okursanız kitabın size vermek istediği şeyi almak yerine elinizin tersiyle itmiş olursunuz. Kitabın kapağını açtıktan sonra bırakın kitap sizi okusun size sizi anlatsın

yön, yol, yürüme kavramlarını kendi tarzıyla çok güzel işlemiş. bundan sonraki yaşamımda üzerimde etkisinin fazlasıyla olacağı ve yaşamıma "yön" vereceği kesin olan bi' kitap.

Yürüme cildi, de ki işte ve tümceler´le birlikte Yürüme Üçlüsü'nü oluşturan üç kitaptan biridir. Oruç Aruoba´nın yapıtları içinde, de ki işte ile birlikte okura felsefe ve felsefi metin okumanın zevkini en fazla yaymış kitabıdır.

Felsefik şeyler, bazen saçma bazen anlaşılmaz bazen tuhaf garip hatta bazı felsefe yapan yazarlar delilikle suçlanırlar...ama bu düşünceler felsefeyi yolundan etmeyecektir çünkü ancak aptallar aptalların ne dediğini düşünecek kadar aptal olabilir.Evet insanlar felsefeyi anlamazlar bunun sebebi her şeyi ama her şeyi hatta öyle ki bilebilinir şeylerin milyondan bir bile bilinemeyecek şeyleri bildiklerindendir.Dolaysıyla felsefe yapıyorsan insanlardan milyondan bir “kişi” belki anlar seni tam anlamıyla...o da belki
Kısaca kitapla ilgili şunu diyebilirim ki farklı eğlenceli düşündürücü,yazar kendince kelimeler kavram boyutunda anlam yükleme de yapmış
Sadece şunu eleştiri anlamında yapabilirim ki biraz tekrar var gibi, aynı konu onlarca defa vurgulama okuyucuya daha fazla bir bilgi aktarımı yapacağını düşünmüyorum... Bunu dışında yapacağım bir eleştiri yok keyifle okudum...Felsefeye ilgi duyanlar okuyabilir,felsefeye ilgi duymayanlara önermiyorum:)
İyi okumalar

De ki işte'den sonra kendimi de bazı satırlarda bulduğum Oruç Aruba kitabı.

Öyle bir anda oluruz boşlukta hissederiz kendimizi, ama zaten boşluktayız der. Öyle değil mi? Kitap sevdiğim bazı yani 'evet bende böyle hissediyorum' dedğim yerleri yazacağım. Uygar kişi ile ilgili yazılan bölüm ilginçti. Uygar insan uyumsuz bir kişidir. Bulunduğu ortama alışsa da, yine de etrafındakileri garipser durur demiş.Evet öyle hissediyorum.

Uygar kişi acı çeken insandır. Ama 'üzüntü' değildir bu; bir "vah vah" değil. Dünyanın temelden bozuk olduğu duygusu gelir uygar kişiye zaman zaman--- o zaman acı çeker. Üzüntüden çok da kızgınlıktır duyduğu. Evet, kızgınım.

Kişi kendini hep yaptıklarıyla anlayandır-- ama, kişi, yine, hep, hiç anlamadıklarını yapandır. Kişi, önce yapar, sonra anlar. Kişinin anlaması, yapmasının peşinden gelir hep. Kişi, yapmadan , anlayamaz hiç. Ne eksik ne fazla. her kelimeyi hissetmem mümnkün mü? Çünkü yaptığım işlerde böyle hissediyorum. Aslında yazacak çok şey var, kitapta sevdiğim çok alıntı var. Ama hepsini yorumlamak... İnşallah kendi yolumu bulmuşumdur, ya da sürükleniyorumdur...?

Bir şiir kitabı değil, felsefi bir inceleme hiç değil. Evet, belki felsefeden beslenmiş tamamıyla ama inceleme değil. Nedense bana bir manifesto okuyormuşum gibi geldi, sanki altına imzamı atacakmışım gibi.

İnsanın "destekçi" arayışını (bu anlamda bir arayışta iseniz eğer) ziyadesiyle karşılayan bir kitap, bundan ötürü, gözümde bir manifesto imiş gibi canlanmış olabilir. Ayrıca herkesi açmayabilir, sıkıcı gelebilir zira dediğim gibi, bir şiir kitabı değil. Adı "Yürüme" ya hani; yürüyorsanız, yoldaysanız ya da belki başlangıç çizgisindeyseniz, adım atmadan dahi bir "yolcu" olduğunuzu biliyorsanız, okumalısınız.

Oruç Aruoba'nın eserleri benim için; rastgele herhangi sayfasını açıp okuyabileceğim nadir kitaplardan... Derin, anlamlı ve sorgulayıcı... İçerikleriyle birlikte, eserlerine verdiği isimlerle ve kitap kapaklarının sadeliğiyle beğenimi ayrıca kazanmış bu eserler, her zaman kolayca ulaşabileceğim bir yerde duruyor.

İnsanı ve ona kimlik kazandıran tüm bileşenleri en küçük anlam kırıntılarına ayırıncaya kadar incelemekteki ustalığıyla bilinen Oruç Aruoba'nın eserlerinden fikrimce en iyisi, bir nevi "duyguları kullanım kılavuzu" Felsefeyi; anlaşılması zor kalıplarından kurtararak, keyifle eşlik edilen bir dost sohbeti haline getiriyor adeta.