Kitaptan:
"Yaşamı, kişinin, eylemlerinden oluşur - bunların da, kişiye şu ya da bu ölçüde de yakın olanları vardır. Yaşamı, kişinin, ilişkilerinden oluşur - bunların da, kişiye şu ya da bu ölçüde yakın gelen; şu ya da bu ölçüde uzak kalanları vardır.
Yaşamı, demek ki, kişinin başka kişilerle ilişki içindeyken bulunduğu eylemlerden; böylece de, başka kişilere yakınlaşmaları ve başka kişilerden uzaklaşmalarından oluşur - bunların (henüz bitmemiş) toplamıdır.
* * *
Böylesine bitmemiş toplamlar; ya da, toplanmış bitmemişlikler, nasıl, toparlanıp bitirilebilir; ya da, bitirilip toparlanabilir - burada bu, deneniyor.
(Arka Kapak)
-
Baskı Tarihi:Mayıs 2000
-
Sayfa Sayısı:136
-
ISBN:9789753420914
-
Yayınevi:Metis Yayıncılık
-
Kitabın Türü:
Kelimelerle dans edebilen bir yazar denildiğinde ilk aklıma gelen kişi tartışmasız oruç aruoba.
İnanılması güç bir hayal gücü var, bu da yazılarına nakış gibi işlenmiş sanki.
Okuduğum ilk kitabı değil ama her okuduğum kitapta çok başka bir haz var.
Özlemi size daha güzel anlatamazdı diyebilirim.
Bazı yazarlar anlaşılmalı,
Oruç aruoba anlaşılması gereken yazarlardan.
Okuyun,
Anlayın.
İnsan aynı kelimeyi yan yana koyup çok şey anlatabilir mi, anlatabilirmiş. Oruç Aruoba bunu en iyi yapan yazarlardan biri. Bi cümlesinin derinliği ve gerçekliğinin ağırlığı ...
Yaşam, belki, kavranınca uzak; anlaşılınca yakındır --- ya da, tersi...
Özlem, çiçek yaprağının kurumuş büyüme noktasıdır...
Özlemi hangi kelimelerle anlatabilirsiniz... Oruç Aruoba sizin için öyle güzel anlatmış ki...
Kitaptan 50 Alıntı
Özlem, işitilmek istenen bir sestir.
Karanlıkta yağan yağmur gibi…Uzak, Oruç Aruoba (Sayfa 86)
“Özlediğin, gidip göremediğindir;
Ama, gidip görmek istediğin…
Özlem, gidip görememendir; ama
Gidip görmek istemen…
Özlediğin, gidip görmek istediğin-
Ama gidip göremediğin…
Özlem, gidip görmek istemen-
Ama gidememen, görememen;
Gene de istemen…
Yalnızca içteki yakındır; başka her şey uzak.
Rilke, Die Insel.
Özlem çeken, çıkar yolu olmayandır -
yönünü yitirmiş olan...
"Özlem, gidip görememendir; ama gidip görmek istemen.
Özlediğin,gidip görmek istediğin
Ama gidip göremediğin
Özlem, gidip görmek istemen
Ama, gidememen, görmemen;
Gene istemen.."
Özleyen, hep, durup durup, özlenenin geldiğini, gelmekte olduğunu, şimdi, biraz sonra, handiyse geleceğini kurar
Özlem, örneğin, işitmeyeceğini bildiğin birisine - yalnızca ona; ama, kendi kendine - "Neredesin?" diye seslenmendir.
...özlenen, özleyenin en temelden istediğidir--ama, ona en temel acısını da verendir...
“Özlemi çoğaltan da azaltan da, kişilerin başarısızlıkları ya da başarılarıdır.
Özlem, senindir – sizin…
Özleminiz – siniz…
Özlem – in
İz…”
