Kimsenin hikayesine gülme. Yol uzun ve daha seninki bitmedi.

Niye incitelim ki birini? Şeker gibi çocuklarız.

Hiçbir şeyi incitmeden yolu tamamlamamız gerek Osman.

Beni kaybetmek mi? Niye korkuyorsunuz beni kaybetmekten ya hu.

İnsanların hepsi yoruluyordu, bazıları ise hep yorgundu.

Gök muazzamdı. Göğü izledikçe içimde bir şeyler sarsılıyordu. Sanki gözlerim aydınlanıyor. İçimin odalarında yeni dünyalar açılıyordu.

Balkondaki çiçeklerin kurudu haberin var mı?

Hiçbir yere sığamıyorum. Gidecek yerim yok. Ne hafızaya yerleşebildim ne yeniyi kabullenebildim.

Bense yitirdiğimiz her şeyi bütün hücrelerimde hissediyorum.

Büllülerin eşlik ettiği o nağmeler nereye gitti?

her şeyi kendi rengine boyayan zaman ne kadar acımasız.