De ki İşte

Kitabın türünü anlamaya çalışırsak biraz şiir, biraz deneme ve bolca felsefe dersek uygun olur. Üç bölüme ayrılıyor: Ölüm(de), Yaşam(ki) Felsefe(işte).
Yaşam ve ölüm hakkında aslında bizim sürekli tekrarladığımız cümleleri şiirleştirerek,edebi bir dille yazarımız aynı şeyleri tekrarlayarak ama farklı bir tarzda, düşündürücü bir şekilde anlatmıştır. Son bölümde felsefe,şiir,psikoloji vs alanları birbiriyle karşılaştırıp,nasıl etkilendiklerini anlatarak felsefecilere de seslenmiş kimlerin felsefeci olup olmadığına, nasıl olmaları gerektiğine değinmiştir. Ayrıca felsefe bölümünde Nietzsche, Hobbes,Epiktetos, Aristoteles gibi bir çok felesefecinin alıntılarını paylaşarak bize felsefi bakış açısını gösterip, felsefenin önemini hatırlatmayı başarmıştır. Demem o ki bu kitapta diğer şiir kitaplarından daha zorlayıcı,sorgulayıcı farklı bir anlatımla karşılaşacaksınız. Okumak isteyenlere iyi okumalar...

Oruç Aruoba'yı "İle" kitabıyla (ilişki defteri) tanıyanlar için -neredeyse- bir hayal kırıklığı.

'De Ki İşte'nin bir felsefe grubu kitabı olarak yayınlanmasını haddinden fazla iddialı buldum. Türü konusunda hala bir sonuca varabilmiş değilim. Nitekim çok arada derede kalmış. Felsefeden edebiyat devşirme çabası, kelimelerle fazlaca oynaması, cümleleri evirip çevirmesi bir noktadan itibaren sıkıcı denebilecek bir hal alıyor.

Kitap 3 görünümlü 4 bölümden oluşuyor. Oruç Aruoba burada da bir felsefe girişimini eksik etmemiş. Peki onun dediği olsun.

Bölüm 0: anlama-rayış
Bölüm 1: De (yaşam)
Bölüm 2: Ki (ölüm)
Bölüm 3: İşte (felsefe)

Oruç Aruoba okuru hafakanlar basacağını tahmin etmiş olacak ki, ayakta tutabilmek için kitap boyunca referanslar vermeye gayret göstermiş. Bu çabayla son bölüme ulaştığınızda dozu artırıyor ve dipnotlarla, açıklamalarla karşılıyor sizi. Herşeye rağmen arada güzel cümlelere de rastlayabilirsiniz. Fakat kitabı kapattığınızda, geriye 2 soru kalıyor aklınızda.
1. Ben bu kitabı niye okudum?
2. Bu kitap bana ne anlattı?

Yine de siz bilirsiniz :)

De ki işte yani ölüm, yaşam ve felsefe dizeleri Oruç Aruoba’dan.
Her kelimesiyle, anlatmaya çalıştığıyla ya da anlamaya çalıştığınızla sizi düşünmeye, sorgulamaya iten bir kitap.
Yaşam bölümü en anlam verebildiğim kısımdı, felsefe kısmı ise epey düşündürücü.
Diğer kitaplarına da mutlaka devam ederim.
Youtube kanalım: https://www.youtube.com/user/ayseum

Merhabalar.🤗 Akadaşımın önerisiyle tanıştım Oruç Aruoba ile. Tanışabildim mi emin değilim ama bir kitabını daha kesin okuyacağım. Kitap 3 bölümden oluşuyor, başlıklar etkileyici. Ölüm(de), Yaşam(ki), Felsefe(işte)... Her bölümden altını çizdiklerim var fakat çok özümseyemedim. Tekrara düşüyormuş hissi yarattı bende.
"Felsefe yapan kişi, yaptığına (ve yazmışsa, yazdığına) sonradan baktığında, hiç anlamadığı, hatta hiçbir anlam veremediği 'kör' noktalar görmüyorsa, yaptığı, felsefe değildir."
Demiş kendisi de. Sanırım kitap boyu yazdıklarına dönüp bakmış.

Kitabı az biraz sevdim.
Yaşam, ölüm ve felsefe. Kitap insanı sorgulamaya itebiliyor. Tezatlık var sanki biraz. Yaşam ve ölüm. Bazen sanki bir arada gibi. Bazen akıyor, ama bir anda durabiliyor. O durmalarda kendimi hep düşünürken buluyorum.

Oruç Aruoba’nın “Yürüme” serisi olarak bilinen Yürüme, De Ki İşte ve Tümceler’den oluşan üçlü serinin ikinci kitabı olan "De Ki İşte" kitabı zihinsel sorgulamaların çok olduğu, kelimelere farklı anlamlar yüklenildiği, kelimelerle adeta dans edildiği,bazen felsefe bazen edebiyat kokan ama sürekli sizi düşündüren bir kitap olarak ön plana çıkıyor. 4 bölümden oluşan kitabın kısaca bölümlerinden bahsetmek gerekirse ilk bölüm aynı zamanda felsefeye giriş anlamında Anlama-Arayış, ikinci bölüm olan “de” yaşam, üçüncü bölüm olan “ki” ölüm ve dördüncü bölüm “işte” ise felsefeyi ele alır.Felsefe kısmı insanı düşünceden düşünceye sevk ederken “de” bölümünde anlatılan yaşam konusunda gerçekten dumura uğruyorsunuz.

Oruç Aruoba , ''Hacettepe Üniversitesine felsefe alanında akdemisyenlik yapmış. Bir süre sonra kariyerine yazar ve çevirmen olarak devam etmiş, edebiyata ve düşünce dünyasına önemli katkıları olmuştur. Türkiyenin yetiştirdiği en önemli düşünürlerden biridir''. Kendisi ile ilgili edindiğim bilgi bu şekilde ve kitabını okuyunca bu sözlerin çok yerinde olduğunu düşünüyorsunuz.
Kitap , üç bölüme ayrılıyor: Ölüm(de), Yaşam(ki) Felsefe(işte). Beni en çok etkileyen bölümü ikinci bölümü olan "Ölüm" beni çok etkiledi ve birçok cümlenin altını çizdim. De Ki İşte" kitabı sizi sorgulamaya iterken bir yandan da edebi tarzda yazılmış daha çok şiirsel bir dille söylenmiş bu sebeple de insanı içine alan bir kitap. Kitabın ve içindeki şiirlerin içeriğine, yaşamı ve ölümü birbirine bağlayışı çok hoş . Kitapta altını çizdiğim o kadar çok şiir ve ünlü filozofların sözleri var ki aslında kitap okurken altını çizmek pek huyum olmasada çok hoşuma gidiyorsa dayanamayıp böyle yapıyorum.Bu kitap bunu fazlasıyla yerine getirdi diyebilirim. Kısacası okuyunca kendinize dair yaşama ve ölüme daha doğrusu hayata dair birşeyler mutlaka bulacaksınız.

Zihinsel sorgulamalara en iyi ve en guzel sekilde hitap eden kitaplardandır bana göre.

Bu kitap , diğer Oruç Aruoba eserleri gibi hayranlık uyandırıcı bir dilsel incelik ve derin bir dünya görüşünün ürünüydü.
Yazarın "yürüme " üçlüsünün ikinci kitabı.
İlk kitap "yürüme",
 Son kitap ise "tümceler" dir.
Üçlemenin ikinci cildi olan "de ki işte "üç bölümden oluşur:
Birinci bölüm "de" ölümü konu alır; ikinci bölüm "ki" yaşamın kendisini anlatır; üçüncü bölüm "işte" ise felsefeyi. Ölüm kısmının beni sarsmasını beklerken Yaşam kısmında duvardan duvara vuruldum resmen. Her bölüm güzel olsa da en etkilendiğim Yaşam oldu.

Öncelikle sorulması gereken soru şu: Bir şiirde ne arıyoruz? Ustalıkla seçilmiş cinaslar, kafiyeler? Söz oyunları? Dörtlük, beyit, serbest nazım?

İkinci soru ise: Yazarları veya bir "şeyleri" başarıp bir "yerlere" gelmiş insanları ötekileştirir misiniz? Olumsuz anlamda değil, kastettiğim şey sizden çok farklı bir dünyada yaşadıklarını düşünüp düşünmemeniz. Sanki ömrümüz boyunca onunla aranızdaki yegane köprü, onun okuduğunuz kitapları. Hele de sahibi ölmüşse...

Oruç Aruoba ile benim durumum da buna benzer. Kendisini ilk defa okuyor olsam da daha önce duyduğum için bana göre o da "ötekilerden" biriydi. Ama biyografisine bakınca Hacettepe Psikoloji'den mezun olduğunu görünce şaşırdım. Niye? Hacettepe PDR okuduğum için sanırım. Hâl böyle olunca da Aruoba, ötekilerden çıktı, biraz daha yakına geldi.

Kitabın adı "de ki işte". Kitabı elinize alıp okumaya başladığınızda görüyorsunuz ki aslında kitap 3 bölümden oluşuyormuş ve bölümlerin adı da sırasıyla "de", "ki" ve "işte." İlk bölümde ölüm üzerine şiirler (aforizma demek daha doğru), "ki" bölümünde yaşam üzerine aforizmalar, "işte" bölümünde ise felsefe üzerine aforizmalar ve anektodlar var. Kitaptaki bölümler şiir gibi yazılsa da, estetikten çok anlamla dolu. İlk iki bölümü keyifli bir şekilde okuduktan sonra ben gibi pek felsefî metin okumaya alışkın olmayanlarımız Felsefe bölümünde biraz bunalabilir. Ama öyle kısımlara geliyorsunuz ki... İşte bu incelemeyi de böyle bir anektodla bitirmek isterim. Felsefî yaşam nedir, bir türünü görelim:

"Oidipus'un işlediği günahın bilinçlendirince, bedel olarak kendi gözlerini çıkarması; yani kendini öldürmek yerine, kendini kör yaşamak zorunda bırakması, derin bir düşünce barındırıyor: Bilinçliliğin gereklerini (yani felsefeyi) yaşamak, yaşamın içinde ölümü yaşamaktır."

Oruç aruoba' nin ben de çok ayrı bir yeri vardır. Tüm kitaplarını çok beğenerek okudum bu güzel yazarın, en iyi kitabını şeç deseler kuşkusuz bu kitabını seçerim. Tüm kitaplarından çok fazla çıkarım yapıp çok etkilenmeme rağmen en çok bu kitabından etkilendiğimi gönül rahatlığıyla itiraf edebilirim. 3 bölümden oluşan kitap sizin karşınıza yaşam ölüm ve felsefe konularıyla çıkıyor ve bu 3 muhteşem konuyu ayrı bölümlerde birbirleriyle bir bütün olduğunu kanıtlayarak anlatıyor. Bazı bölümlerde kitabı bırakıp "vaooov" diyip düşünmekten beynimin yandığını söylemesem eksik bir inceleme olur diye düşünüyorum. Yazara olan tutkumun sebeplerinden biri kuşkusuz nietche'ye olan tutkum. Nietche'yı okurken eksik kaldığımı düşündüğüm bir çok bölümü yazar sayesinde anlamlandırdım. Şiirle felsefe nin karşılaştırmasını yaptığı bir bölüm var nasıl olurda hem şiire hem felsefeye bu kadar ilgim varken bunları hiç düşünmemişim diye kendinize kızabilir ve oruç aruobaya büyük bir teşekkur edebilirsiniz. Ben teşekkür etmeyi boynuma borç biliyorum açıkcası. Dünyamı daha yaşanılabilir kıldığın için çok teşekkurler Oruç aruoba.