"Yığınların tapar gibi bağlandığı birinin yanılması, benim yanilmama benzemez." (S.243) "Bizim tarihe yenik yanımız da bu...üstünde korkusuzca konuşamıyoruz çünkü! Biz buradan yıkılacağız diye korkuyorum...Yanlışları içimize dogru sindirmişsek, acıya yazgiliyiz demektir!" (S.543) Tam da ikinci alıntıdan kaynaklı Vedat Turkali bambaşka bir bakış açısı koyuyor ortaya. Her şeyi, herkesi eleştirmeye başlıyor. Bu eleştiriden en büyük payı Kemalistlerin aldığını hissettim. Öte yandan Ermeni, Kürt politikaları ve dönem rejiminin bu insanlara karşı tutumundan tutun da iktidardakilerin özellikle komünist düşünceyi nasıl otekilestirdigi sonuna kadar anlatılıyor. İşkencelerin vardığı düzeyler ve iskencecilerin psikolojik analizleri, karakterlerin yaşadıklarının değişen ülke ve Dünya panoramasi gibi değişimleri birbirine paralel öyle iyi anlatılmış ki takdir etmemek elde değil. Bazi düşünceleri beni kızdırsa da bazılarını eleştirel bulsam da cesur bir kalem olduğu yadsınamaz. Ozellikle ikinci cildi çok daha fazla beğendim. Okuyacak herkese keyifli okumalar dilerim.

GüvenVedat Türkali · Ayrıntı Yayınları · 2015732 okunma

·

212 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öylesine bir okur