Kendini kandırmak: Şuursuz yalancılık, insanın "vicdanına rüşvet vermesi", aklını zekâsıyla, duygularıyla manipule edebilmesi...
Bir tür akıl kanseri. Hakikatten yana en
nasipsiz insan kendini kandırabilen insan değil midir? Kendini kandırabilen insanı, hakikat bile kurtaramazdı. Kendinin yalancısı olmak, herkesi kandırabilmekten daha fena bu
yüzden. İnsanın gerçeğe, kendine, kendi gerçeğine yapabileceği en büyük kötülük. Kendini kandırabilen ne özeleştiri
yapabilir ne de kendi yalanını bulmaya güç getirebilir çünkü...
Sayfa 74Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.