Hep birinci çıkan mukayeselerin, en iyisine sahip olma zannının getirdiği özbeğenciliğin, rekabet anksiyetesi ve başkalarını alt etmekle beslenen hınç hazzının ve daha bir sürü şeyin kokusunu bile duyamayacağı bir şey var: Kendilik sevinci. Varlığına, payına ve yazgısına tüm bahşedilenlere razı olan. Kusurlarla, eksiklerle, hatalarla dahi tamamlanan. Ne özsevicilik ne "amor fati" klişesi. İnsanın kendine, payına ve yazgısına razı oluşu. Var olma külfetine bedel bir varoluş teşekkürü."
Felsefe, edebiyat, sinema ile harmanlanmış; denemenin özgürlüğünü daha da belirginleştiren bir çeşitlilik...Genç bir yaştan beklenmeyecek olgun bir bakış ve ona eşlik eden zarif bir üslup...En sevdiklerimle satırlarda karşılaşmanın verdiği şahsıma yazılmışlık hissi...Okuduğum en iyi denemelerden....
