Rasim Özdenören'in "İki Dünya" yazıları, Türkiye'deki Batılılaşma sürecinin ortaya çıkardığı çelişki ve bunalımları, bir uygarlık perspektifinden değerlendirme amacına yöneliktir. Bünyesine uygun bir "yenileniş" fikrine sahipken, kendisine tepeden ve "resmen" dayatılan değişimi özümleyememiş müslüman bir toplumun çıkmazları, arayışları ve yönelişleri konu edilir bu yazılarda. Sözkonusu sürecin ortaya çıkardığı yabancılaşma biçimleri yahut çözülme belirtileri karşısında yazar umudunu yitirmez. Bunalımın sebeplerine inmeye çalışır. Sebepleri teşhis gayreti, kendiliğinden sonuçların "problematik" yönünü belirginleştirir. "İki Dünya" yazılarında Batı karşısında takınılan eleştirel ve hatta yer yer reddedici tutum, tamamen yazarın medeniyet tasavvurunun dayandığı anafikirlerle ilgilidir. İslam uygarlık değerlerinin Batı uygarlığıyla karşı karşıya geldiği noktalarda bu anafikirler çok keskin bir tarzda kendini gösterir. Özdenören'in "İki Dünya"sı, modernleşme ve İslamlaşma temayüllerinin ülkemizde açığa çıkardığı "Türkiye'nin geleceği" tartışmasına, insanımızın ortam geçmişi, hafızası ve tarihi birikimi açısından yaklaşan bir kitap...
(Arka Kapak)
(Arka Kapak)
-
Baskı Tarihi:2009
-
Sayfa Sayısı:256
-
ISBN:9789753552691
-
Yayınevi:İz Yayıncılık
-
Kitabın Türü:
Burası çok ıssız
Kitaptan 1 Alıntı
Mantık ve Gerçek
Çıkarın varsa adaletsiz davranmak, uluslararası bir ilke haline getirilmiştir. Bu ilke de, elbette, güçlü olanların yararına ve çıkarına işlemiştir. Sömürgeciliğin meşruiyet silahı olarak kullanılan bu ilke, halihazırdaki uluslararası ilişkilerde de, güçlü olanların zayıflar karşısındaki silahları haline gelmiştir.
Başka bir söyleyişle, arkanda, seni yeteri kadar destekleyebilecek bir gücün bulunuyorsa adaletsizlik yapma ''hakkını'' elde edebilirsin; daha da başka bir söyleyişle, böyle bir durumda adaletsizlik yapmak meşru ve mubahtır.İki Dünya, Rasim Özdenören (Sayfa 227 - İz Yayıncılık)
