Onlar cennetle müjdelendiler ama bunu kendilerine bahane etmediler. Kenara cekilmediler. Son nefeslerine kadar hakka davet ettiler. Mallarını stoklamadılar, geldikçe verdiler, bundan haz duydular. Verdiler, bir eli verirken diğeri bilmedi verdiğini. Geçmişi karanlıktı Hz. Ömer'in. Öfke doluydu. Peygamberi öldürme yolunda İslam'la şereflendi. Adaletiyle Ömerdi o. Kur'an'a bağlı bir hayattı yaşadığı. Mekke'nin zenginlerindendi Mus'ab. Yakışıklıydı, ondan güzel giyineni yoktu çevresinde. İman etti. Bu yüzden hapsedildi. İslamı yaymak tek gayesiydi. Onunla İslam'ın girmediği ev kalmadı. Uhudda sancağı tuttuğu eli kesildi. Diğer eline aldı onu da kestiler. Ve şehit oldu. Üzerini örtecek kefen bile bulunamadı. O kaybetmedi, kazandıkları ise çoktu. Ahlakıyla ve mala tamah etmemesiyle bilinirdi Muaz. O kadar verdi ki almaya muhtaç oldu. Yine de verdi. Vali olarak atanmıştı Huzeyfe. İstediği maaş soruldu kendisine. Karnım doysun, bide eşeğime ot verin yeter dedi. Ateşten kaçar gibi haramdan kaçtılar. Tevbe ve istiğfar aziklari oldu. Can verdiler farzdan vazgecmediler. Sünnete sarıldılar. Allah'tan hiç ümit kesmediler. Bunaldikça zikre ve Kur'an'a sarıldılar. Kendilerine yetecek kadar aldılar gerisini infak ettiler. Medineli bir kadındı Nesibe. Cihada çıkan ilk kadındı. İki oğlunu öldürdüler. Kolları koptu Nesibenin. Yine de vazgeçmedi davasından. Daha nice isimler.. Çok kayıplar yaşadılar. Sabır hep yoldaşları oldu. Allah yolunda geçirilmiş bir ömür ve onun yolunda verilen canlar.. Kendi heybemize katabileceğimiz onlarca ders var kitapta..

İşi Vaktinden Çok Olanlar 1Nureddin Yıldız · Tahlil Yayınları · 20111,554 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül