Yazarın bana bir notu vardı. Şöyle yazıyordu: Kıymetli kitapsever dost, bizler bu dağdağalı dünyada kitaplara sığınan, kitaplarla konuşan ve nefes alan bireyleriz. Güzel kitaplar bize HAYAT verir..
Evet İnsiyak kitabı bana hayat verdi. Tıpkı Kutay Efendi gibi bir insiyakla yola girdim. Kendimi dağlara, taşlara, kayalara , meşe ağaçların sık olduğu yerlere, rüzgarın hafif estiği, kuşların cıvıltısı olduğu yerlere gittim insiyakla. Yol boyu yürüdüm yürüdükçe okudum. Okudukça Kutay Efendi oldum. Öyle ki, ilâhi ve beşer aşkın bir arada bizlere sunduğunu çok iyi anladım.
Kitap iki bölümden oluşuyor. Birinci bölümde bize ilâhi aşkı anlatırken yüreğim Şems'e, Mevlana'ya, Yunus'a gitti. Bir arayış, bir bekleyiş var hep gönülde. Sırra erme vardır. Kendimi onunla buldum. Ki böyle ilahi feyzleri çok seviyorum. Bir seyyah oluyorum..
İkinci bölümde ise beşeri aşkı anlatıyor. Ilahi işaretlerle Rüyasına sürekli gelen bir bir kızın günün birinde karşısına çıktığını gören Kutay Efendi ona kavuşmak için önüne gelen engelleri aşmak için mücadele veriyor..
Her ne kadar dili ağır olsa da ilk başlarda sayfalar ilerlediğinde, tıpkı akarsuyun önünü açtığı gibi, engelsiz yolunu bulduğu gibi okuyucu da engelsiz bir şekilde ilerlemektedir. Ve öyle bir anlıyor ki her şeyi tuğlalar yerli yerine oturuyor. İlk sayfadan son sayfaya kadar beğenerek, yazarı takdir ederek okudum. Bana HAYAT verdi. Ayrıca kitabın sonunda Osmanlıca yazılan kelimelerin manaları da yazılmıştır.
Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum.
İnsiyak: İçgüdü demektir.
