zaten böbreklerine kadar kapital düzeni eleştiren, işçi sömürüsünü ve açlığı tek bir abartıya yer bırakmayacak şekilde bütün çıplaklığı ile önümüze seren bu şaheserin hollywood sineması tarafından hakkının verilerek çekilemeyeceğini anlamamak büyük saflık. keşke amerikan bağımsız sineması ya da sovyet sineması çekseydi belki bir şeye benzerdi. çekildiği dönemin şartları, soğuk savaş, kızıl korku ve amerikan rüyası kavramlarını düşündüğümüzde bu filmin, neşeli müziklerle neden romantik umut tacirliği yaptığını anlayabiliyoruz. ama filmi beğenen tuzukuru pembe götlü liberallerin kitabı nasıl anlamadığını hiç anlayamıyoruz.