Bir insanın hayatını arzuları doğrultusunda şekillendirmeye cesaret edemediği; kendi değerine çocukken kurduğu hayallere veya koyduğu hedeflere sadık kalamadığı için hayatı ıskaladığı duygusuyla yaşaması kadar korkunç bir şey olamaz, sizce de öyle değil mi?