dostoyevski’nin ilk kitabıymış, sanırım yazı dilini zayıf bulmamın sebebi bu. bir katip ve aşık olduğu küçük kız arasında geçen mektuplaşmaları okuyoruz. rus edebiyatının yoksulluk travmaları artık beni sıktığı için bu kitabı okumaktan hiç keyif almadım. kısa olmasına rağmen elimde süründü. hiç sevmedim. iki insan birbirleriyle mektuplaşıyormuş gibi değil de günlük tutuyorlarmış gibiydi çünkü hiçbir mektup cevap bulmuyor, günlük tutar gibi iki tarafın da yaşadıkları anlatılıyor o yüzden beni yordu.
