*Bu hep böyledir. Ayrılık vakti gelene kadar bilmez sevgi kendi derinligini.
*Eviniz sizi yansıtan daha büyük bir bedendir.
*Giysiler,güzel olan özelliklerimizi örtbas etmekle beraber, guzel olmayanları gizlemez...Gösterişsizlik, kirli gözlere karşı kullanılan bir kalkandır.
*Sahip oldugunuz şeyleri verdiginizde değil, kendinize ait bir şeyleri verdiginizde gerçekten bahşetmiş sayılırsınız.
*Çalışıp emek verirken aslında hsyati seviyorsunuz. Verilen emekle hayatı sevmek, hayatın en gizli kalmış sırrına ortak olmaktır... Yazgınızı silecek olan tek şey alınterinizdir.
*Insan ,uzaklaşmadığı sürece gerçekten nasıl yakında olabilir?
*Dün ,bugünün hatırası;yarın, bugünün rüyası...
Halil CIBRAN'ın "ERMİŞ" adlı eserindeki denemelerden alıntıdır. Zaman zaman söylediklerini anlamak noktasında zorlansam da -çeviri olması da etkili- şiirsel anlatımı cok güzeldi. Servet-i Fünun dönemi mensur şiiri okuyormuşum gibiydi.