Her türlü şiddetin yüceltilmesidir bu kitap.
Pascual Duarte ve Ailesi İspanya’nın en geri kalmış, en yobaz bölgesi Extremadura civarında geçiyor. Sefaletin dibini yaşayan, mahalle baskısının esir aldığı insanlar ve onlardan biri Pascual Duerte’nin başından geçenler. Kaderi ve de yegâne marifeti suçlu üretmek olan bir ailede başlıyor roman ve orada da bitiyor. İyi yazılmış, anlattıkları sarsıcı, ama niyeti bozuk bir roman. İç savaş sonrası kırsal İspanya manzarası.
Birçok okuyucu xxx gerçekçilik demiş bu romana ama 
Camilo Jose Cela tremendismo’nun kurucusu olarak geçer. Varoluşçuluğun İspanyol versiyonu denmiş birçok yerde. Şiddete, sefilliğe ve grotesk bir çevreye dayalı kurgunun babası. Cela'nın yarattığı baş karakter Pascual Duerte’nin yaşamı da şiddet sarmalındadır, peki, ama metin hiçbir yerinde bundan şikayet etmez. Zaten öyledir, öyle olmalıdır, öyle olacaktır. Atalarımız yanlış mı biliyordu? Toplumsal baskıdan, maçoluktan, adaletsizlikten şikayet edilmez bu metinde. Hatta olumlanır: bkz. Cela'nın düşün dünyası.
Camilo Jose Cela faşist / frankocu bir yazardır. Defalarca Franko karşıtı yazarları iktidara ispiyonlamıştır. Konumu için rüşvet almıştır, vermiştir. 
Arı Kovanı’ndaki erotizmi ile faşist rejimin sınırlarını aştığı gerekçesiyle İspanya’yı terk etmek zorunda kalır, bu zorunlu hicret de Nobel’i almasına neden olur –Nobel’in bir yazara iyi yazar olduğu için verilmediğini hepimiz biliyoruz değil mi? Bir müddet sonra İspanya’ya döner, kraldan çeşitli ödüller alır, çeşitli komisyonlara yüksek maaşlı başkan olarak atanır. İspiyonladıkları, iftira attıkları cezalandırılırken o İspanya’nın Cervantes’ten sonraki en büyük yazarı payesiyle dünyada ahkâm kesmeye başlar.
Hep diyorum, iyi yazabilmek bir insanı iyi bir yazar yapabilir ama iyi bir insan yapmaz diye. Sefaleti her anlatan eser onu yermez, eşitsizliğe işaret eden her metin ona isyan etmez. Ve İspanyolca veya Portekizce yazılan her kitap devrimci değildir!
Pascual Duarte ve Ailesi de iyi yazılmış bir metin. Ama iyi edebiyat mı? Hayır. Tavsiye eder miyim? Evet. İyi bir teknikle iyi bir romanın yazılabileceğinin iyi bir kanıtı. Şiddet içeriğiyle bana hep 
Jerzy Kosinski’nin 
Boyalı Kuş’unu hatırlattı ki Kosinski de Cela gibi garip (?) bir kişiliktir. İyi bir metin okumak isteyenler buyursunlar, ama ardını unutmasınlar.
·
310 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.