Oncelikle Livaneli'nin okuduğum ilk kitabiydi. Daha çok şarkılarını dinlerdim bu zamana kadar. Kitap, konu olarak zamanla başkaları da yazılacak bir konuya temas etmiş. Bu Isid belası devam ettikçe daha nice acilar yasanacak ve romanlarda, hikayelerde, şiirlerde, filmlerde ... bunun yansımalarını göreceğiz uzun vadede. Çünkü sanat insan hayatından beslenir, Stendhal'in deyişiyle "sanat sokaga tutulan bir aynadır." Bu bakimdan Huzursuzluk önemli bir kitap niteliğinde kalacaktır. Dil ve Uslup olarak da zamanin teori ve yöntemlerine uygun bicimde yazılmış, zaman zaman anlatıcı değişimleriyle zaman zaman masalsı öğelerle, en onemlisi de anlatılanla yan yana değişiklik göstermiştir. Bu da yazarin ustalık göstergesidir. Isid zulmü-Huseyinin macerası-aşk- İbrahim in macerasi birlikte ilerleyen olaylardır. Ve tümünün buluştuğu nokta iyi ile kötünün mücadelesi ve kötünün vicdanda yarattığı Huzursuzluktur. Bazı yorumlarda Leyla romanıyla karşılaştırmada bulunulmuş. Buna ben de katılıyorum. Her iki romani da düşününce sonuç daha net ortaya çıkıyor: ZULMÜN DİLİ DİNİ YOKTUR. BU BIR ATESTIR. UĞRADIĞI YERİ TARUMAR EDER. Sonuc olarak huzursuzluk içinde akıcılıkla okunacak bir kitap.

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201799,8bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet tatlı