Ülkelerinin kendilerine çizdiği kadere boyun eğenler, ülkelerinin kaderi için gözlerini kırpmadan canlarını feda ediyor, ölene dek öldürme gayretiyle savaşıyordu. Yaşamak için çırpınanlarda hayat kavgasının acımasızlığını, ölümü metanetle bekleyenlerin bebeksi masumiyetlerinde yeniden doğumun muştusunu görüyor, güneşin burada doğacağına inanıyordum. Buna şehadet etmek için toplanmıştık. Her düşen bir tohumdu.
Sayfa 62Kitabı okudu
3 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.