Çocuklarımızın korkuyu bilmeden büyüyecekleri bir dünya umudu ile…Adem Güneş kitaplarının özellikle anneler tarafından tanınması;çocuklarının değişik yaş ve durumlarına göre tekrar tekrar okumasından yanayım.
Mahremiyet eğitiminin,ne zaman,hangi davranışlarla öğretileceği, çocuğa kendi aurasını nasıl keşfettireceğimizi akıcı bir dille anlatmış.
Özellikle taciz konusu ne kadar can sıkıcı olsa da toplumumuzda var olan acı bir gerçek. Canım parçalana parçalana okudum. Bu duyguyu da tanıdığım için ayrı bir dağıttı bu konu. Anne diyorum,baba önemli ama ANNE özellikle daha dikkatli olmalı. Ben maalesef çok anneye kızıyorum. Televizyon karşısında veya telefonda,komşuda oturmada veya komşu onda. Çocuk sokakta veya telefonda boşa geçmiş zaman,ziyan olmuş çocuklar.İçim bu konuda hemcinslerimin çoğuna dolu maalesef. Önce çocuğunuz,ondan arta kalan zaman sizin. Erken kalk geç yat ama ayarla,önce çocuğun!
Keşke anne olmadan önce kursu olsa, testlerden geçsek hak eden alsa sertifakasını ondan sonra anne olsa. Bunu bütün yüreğimle istiyorum.
Sevgili anneler;yemek yapmak ,çamaşır-bulaşık yıkamak,ütü yapmak,ev temizlemek annelik değil. Bunlara yetişemeyebiliriz erteleyebiliriz,yardım alabiliriz ama evladımıza geç kaldık mı geçti arkadaşlar. Yazık oluyor canlarımıza,geleceğimize,bakın o tacizciyi de yetiştiremeyen bir anne sevgili hemcinslerim. Çocuklarımız bizi seçmedi biz onları istedik dünyaya getirdiysek bu mucizenin hakkını vereceğiz,hanımlar biz güçlüyüz ,bu vazifeyi Rahman bize bahşettiyse ki akıl ermiyor insanın içinde büyüyen insana,ne hoş bir lütuf değil mi?O zaman lütfedip biz de önce çocuğumuz deyip evlatlarımızı orda burda pusuda bekleyen pisliklerden koruyacağız. Onun vücuduna,fikirlerine,öfkesine saygı duyacağız onu en güzel şekilde geleceğe hazırlayacağız. Yorulacağız,uykusuz kalacağız,içimizde türlü travmalar,minik depresyonlar geçirip atlatacağız,bize de zor gelecek sorumluluklarımız ama biz üstesinden geleceğiz. Annelik ölene kadar ve kediden aslan hortlatan muazzam bir duygu. Babalarımız da önemli ama anneler daha çabuk hissettikleri için annelerin görevi daha fazla. Duyarlı ve tutarlı davranışlarla evladımızın başına gelebilecek ;taciz,tecavüz,suistimal her durumda yanında olduğumuzu hissettirip bizimle paylaşabileceği güvenini vermeliyiz evladımıza.
Mahremiyet Eğitimini babalara da ama özellikle annelerimize tavsiye ediyorum.İçim sızlasa da bazı sayfalarda iyi ki okudum.
Kitabına Adem Güneş’in nokta koymadan önce kullandığı son sözü bırakmak istiyorum incelememe.
Saygılarımla…
“Mahremiyet bilincinin bütün topluma yayılması ve çocukların korunaklı bir dünyada yasaması umudu ile…”
