Seneca, cahil fakat zengin olan kişilerin evlerini, bir gösteriş aracı olarak kitaplarla süslemelerinden yakınırken, içi yazarların portreleri ile donatılmış kitaplara da değinir: “Sonuçta en tembel adamların evlerinin, tavana kadar dolu olan kutulardaki, hitabet ve tarih koleksiyonları ile dolu olduğunu göreceksin. Soğuk ve sıcak hamamlı büyük bir ev, şimdi zorunlu süslemeyi gerektiren bir kütüphane ile donatılmıştır. Eğer bu kişiler, aşırı öğrenme çabası ile yollarını değiştirmişler ise, onlardan, gerçekten özür dilerim. Fakat her zaman olduğu gibi, onları süsleyen tüm portreler ile donatılmış kutsal dehaların bu eser koleksiyonları, gösteriş için ve duvarlarının bir süsü olarak satın alınmışlardır."
Sayfa 255 - Türk Tarih Kurumu