Kemal işitme engelli ebeveynlere sahip bir çocuktur. Farklı bir çocuk olsa da, anne- babası halinden memnundur. İçine kapanık ve fazla arkadaş edinemeden bir çocukluk geçirse de, hayal gücü geniştir, kendi kendini oyalamayı bilir. Uyum sorunu olmasına rağmen, başarılı ve zorlu bir öğrencilik hayatından sonra Antalya’da iş bulur. Burda kuzeni Gül ablasında kalır. Gül yabancılara Türkçe dersi vermektedir ve bir gün Aishwarya (kendi taktıkları isimle Alev) ile tanıştırır Kemal’i. Kemal bundan sonra hayata daha sıkı tutunur.
Otistik bir bireyin yaşama uyum çabalarını okuyoruz kitapta. Sıcacık, samimi ve içten bir hikayeydi. Kemal’in, her daim göze batmamak için verdiği çabaları, biraz hüzün ve biraz da tebessümle okudum. Otistik çocukların aslında hayatını ne kadar zorlaştırıyoruz diye düşündüm okurken. Farklı olana neden kötü bakılıyor ki toplum olarak? O kişiyi anlamaya çalışsak oysa, herşey ne kadar kolay olur. Farkındalık adına harika bir hikayeydi Kemal’in hayatı. Otizm farklılıktır, hastalık değil. Empati kuralım lütfen. Kitabın en can alıcı cümlesini de aşağıya bırakıyorum. Herkese de mutlaka okumasını tavsiye ederim.
#OtistikMühendis
^
#alıntı
Farklı olduğumun farkındayım. Ama hasta veya eksik olduğumu düşünmedim hiç. Belki bana bir teşhis koyulsa ve bildirilseydi, normal biri gibi özgürce yaşamak yerine, kendi kendimi kısıtlayacaktım hayattan.
^
^
@pkitap 
Mert Taylan #bloghemsire #otizm #otistikçocuklar
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.