Bir satranç sever olarak bu kitabı çok ama çok beğendim. (Buradan sonrası spoiler içeriyor olabilir, kitabı okumadıysanız bence buradan sonrasını okumayın) Kitapta en çok hoşuma giden şey olayın karakterlerinin satranç taşlarına benzetilmesiydi. Mesela bir yerde şah ile kale yer değiştiriyordu, sanki rok atar gibi. (Tabi siz kimin şah kimin vezir olduğunu en sonda öğreniyordunuz) Sonra vezir karekteri gerçekten de çok güçlüydü. Sonlara doğru vezir oyundan çekiliyordu ama kitabın başrolü olan kişi tüm kitap boyunca piyonken sonlara doğru son kareye ulaşmayı başarınca artık oyunun yeni veziri o oluyordu. İşte kitabın burasındaki bu benzetmeye bayıldım. Aşırı hoşuma gitti. Vel hasılı kitap çok ama çok güzeldi. Çte taraftan kitaptaki olumsuz düşüncelerimden biri kitabın çok ama çok uzun olmasıydı. Kitap boyunca yaw bu daha kısa olamaz mıydı ki diye düşünüp durdum. Şayet siz de kısa olsun fakat çok ama çok sürükleyici bir kitap olsun derseniz sizlere "Rüyadan İntikama" adlı kitabı önebilirim. "Rüyadan İntikama" merak ede ede, bir solukta okuyabileceğiniz bir kitap.