.
Hafız ise şöyle diyor:
Sesimin yankısını dinlemeyi bıraktığından beri
gömülü yüreğim acıya;
ve gönderiyor gözlerime
kaynar kan pınarlarını.
Bizim şairimizse şöyle:
Ne vakit baksam bir zamanlar
seninle konuştuğum o yere,
zavallı gözlerim başlar
kanlı yaşlar dökmeye.
Şirazlı, yirmi yedinci gazelinde şöyle diyor:
Kemiklerim bir gün elbet
toz olacak o çukurda
ama silemez ruhum asla
böyle güçlü bir tutkuyu.
Cante jondo coplalarının sonsuzluk çözümünün aynısı. Ölümden daha güçlü olan, aşktır.
.