İyi yerlere gelmek ve düşmek.. Hiç gelmesek o yerlere o zaman belki de düşmeyiz. Düşmeyiz derken Dosto'nun hasta adamına dönüşürüz belki. Ne gösterdi onca roman. Ne ekonomik ne sosyal statü... Nerede olduğunuz fark etmeksizin hayat bizi aslında hayattan koparıyor. Ya hep maskeler içindeyiz ya da sadece isyan ediyoruz. Camus bunu en derin hatlarıyla çiziyor. Genel kabullenişin ızdırabında oradan oraya sürükleniyoruz. Bazen düştüğümüzü bile fark etmiyoruz. Önce amaçlar ediniyor sonra edindiğimiz amaçların pençesinden ürperiyoruz. Pes ettiğimiz vakit siyah kutunun etrafındaki çemberde yerimiz alıyor, monotonluk ya da makineleşme dediğimiz sürecin girdabına kapılıyoruz. Her türlü yaşamadan ölüyoruz. Elde edemediklerimizi kaybetmenin korkusu içinde, büyülü bir körlükle ölüyoruz.

DüşüşAlbert Camus · Can Yayınları · 201915,2bin okunma

··

876 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nihan Özant