17 Aralık'ta başladığım Otoportre'yi bir buçuk ay sonra nihayet bitirebilirdim. Öncelikle bu kitap, kesinlikle bir "kitap" değil, daha çok birinin bilinçakışı; 111 sayfa boyunca yazarın bilinçakışını okuyoruz. Sevdiği ve sevmediği şeylerden bahsediyor. Tüm kitap tek paragraftan oluşuyor ve her bir cümle birbirinden bağımsız. Ara ara kendinizden bir şeyler bulduğunuz, altı çizilesi sözler var elbet ama genel olarak benim için hayal kırıklığı oldu. Yazarın daha öncesinde aynı yayınevinden çıkan "İntihar" kitabını okumuş ve çok beğenmiştim. O kitap da içinde birbiriyle çok da bağlantılı olmayan paragraflardan oluşsa da Otoportre'de olduğu gibi her bir cümle ayrı telden çalmıyordu. Sonuçta iki farklı kitap ve karşılaştırmak doğru değil ama Otoportre'yi, İntihar'ı çok sevdiği için alan biri olarak o kadar üzgünüm ki karşılaştırmadan edemiyorum. Kolay kolay bir kitabı zaman kaybı olarak nitelendirmem ama gerçekten okumazsanız hiçbir şey kaybetmezsiniz. 5 puanı da yazarın hatrına, çevirmene ve muhteşem kapak tasarımına veriyorum.

OtoportreEdouard Leve · Sel Yayıncılık · 2015276 okunma

·

507 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sezen Gözde Demirci