İçeriği ve üslubuyla beni benden alan #7 romanından sonra tadı damağımda kalan yazarımıza “ütopya görünümlü distopya” romanı “Y” ile devam ettim. Cem Akaş, Türk edebiyatında denenmeyenleri deneyen cesur bir yazar. Esasında “yeryüzünden erkeklerin yok olması” fikri orijinal ve sarsıcı değil. Daha önce birçok esere konu olmuş distopik bir kurgu bu. Ancak yazar farkını yine üslubuyla ortaya koyarak ve bu ürkütücü veya belki de kimilerine göre huzur verici fikri çok kısa bir eserde fırtına gibi işleyerek okuru zemini kaygan bir yolculuğa çıkarıyor. . . Satır arası her detayda, görmek isteyen gözlere yine birçok imge serpiştiren Cem Akaş bütüne baktığımızda “iktidar ve hırs” kavramlarına yoğun bir gönderme yapmış. “Y kromozomunun yeryüzünden silindiği bir dünyada acaba kadınlar adına ‘tam demokratik’ bir sistemden söz edilebilir mi? Yoksa insanın olduğu bir yerde ‘güç’ cinsiyetten bağımsız olarak ‘yıkım’ mı getirir?” gibi temel sorular kitap bittiğinde başarılı şekilde okuru meşgul ediyor. Eser, özelikle güçlü kadınlara açık birer gönderme yaparak ve özellikle Ursula K. LeGuin’e de yer vererek bu erkeksiz dünyada farklı bir kapı aralamaya çalışıyor. Erkeklere dair her şey yeryüzünden silinmeye çalışılırken eserler yeniden güncellenip sansürleniyor. Ataerkil toplumun anaerkil özüne dönme süreci çarpıcı bir gerçeklikle ve ilginç bir “kısalıkla” işleniyor. Akaş, üslupta yine boş durmayarak eseri 3 bölüme ayırmış ve her bölümde farklı bir anlatım tekniği kullanmış. Prolog bölümünde klasik anlatıyı gayet hoş bir şekilde kitaba yediren yazar, 2. bölümde edebiyatta çok az kullanılan “sen” dilini tercih etmiş. 3. bölümde ise olayların toparlandığı bir röportaj tekniği tercih edilmiş. Yazarı, en az anlattığı içerik kadar üslubu da dert edinmesinden dolayı çok severek okuyorum. “7” kadar çarpıcı bir roman olmasa da farklı bir okuma yapmak isteyen okurlara tavsiye ederim.

YCem Akaş · Can Beta · 2018468 okunma

·

1 artı 1'leme

·

1.908 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.