Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İçindeki güzellikler hep sahteydi. İçerideki her hayvan kendi doğasına yani yalnızlığına bırakılmadığı sürece de bu böyle devam edecekti. Herkesin kendini avuttuğu koca bir sirkti dünya. Gülümseyişleri maskeleriydi. Bizi kandıran o evhamlı halleri hiç inandırıcı değildi. İnşaatta kitap okurken patronun gelip sinirlice o kitabı çöpe attığı gün, gerçekleri de çöpe atmıştım. Çocuğum olmasını istedikten sonra, çocuğumu büyütmek için köle olmam gerektiğini fark etmiştim. Efendilerimin hiçbiri anlamıyordu beni güneş. Seviyorlardı belki ama anlamıyorlardı. Ateşi bulan insanın itibarı aşkı bulan insana kadardı, aşkı bulan insanın itibarı da parayı bulan insana kadar. Parası olmayanların sevmeye hakkı yok gibiydi. Efendisine tanışma yıl dönümünde bir hediye almaya bile parası olmayan benim gibi adamlara, aşk belki de bu yüzden çok görülüyordu güneş.”
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.