Hakkında
Sanatın soluk almamızda en az oksijen kadar gerekli olduğunu fark eden yazar, her zaman yeni şeyler öğrenmenin peşinde koştu. Bu inanç doğrultusunda çeşitli üniversitelerin biyoloji ve felsefe bölümlerini bitirdi. Müziğe olan merakından ötürü piyano, gitar, bağlama başta olmak üzere birçok enstrümanla bağ kurdu.
Arthur Schopenhauer, Michel Foucault, Jean-Paul Sartre, Franz Kafka gibi varoluşçu yazarların etkisiyle yazmaya başladı. Belirli dönemlerde tiyatro oyunları yazıp yönetti.
Yaşamının kırılma anlarında varlığın kendine yabancılaştığını görerek hiçliği anlatmak için 2015 yılının mayıs ayında ''Bir Demlik Düş'' isimli kitabını yayınladı. Duygularını daima kaybedenlerin yanında konumlandırdı.
İnsanlara bir şey kazandırmayan, giderek yozlaşan ve bayağılaşan edebiyat kültürüne tepkisini, yeni bir üslup üreterek geliştirdi. Edebiyat sayesinde hayatımızdaki kötü insanlardan hesap sorduğunu düşündüğü için yazı yazarken kalemlerin uçlarını defalarca kırdığı söylendi. Türkiye'de değişik türdeki fanzin ve dergilerin yayın yönetmenliğini üstlendi.
Hollanda, Almanya, Belçika olmak üzere öyküleri Avrupa'da çeşitli dillere çevrildi. Aklında her zaman Oğuz Atay'ın sitemi mevcuttu: "Ben buradayım sevgili okuyucum, sen nerdesin acaba?"
Kafamdaki Fillerin Hepsi Mavi, yazarın ikinci kitabıdır.
Unvan:
Türk Yazar
Okurlar
70 okur beğendi.
893 okur okudu.
28 okur okuyor.
310 okur okuyacak.
15 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Kelimelerle birbirimizin üşümüş ruhlarını örtelim kâfi.
Hepsi bu.
Ha, kelime derken lütfen garipseme... Kurnaz olana, "Sen çok akıllısın." denilen, ayrıntıların dahi şeytanlaştırıldığı, cahilin âlim olduğu, zalimin masum pelerini giydiği bu çağda sadece sahici cümleleri sev; uzakta olanları, ötekileri, hatta belki de sana yabancı gelenleri...
Sayfa 11Kitabı okudu
"İnsan, düşleri öldüğü gün ölür.."
İnsan kendini anlamak için felsefeyi, kendini anlatmak için edebiyatı buldu. Ancak ne olduysa oldu ve birden hasreti bulup kendini unuttu...
Sayfa 59 - İndigo KitapKitabı okudu
"Yalnızlık masumluk alâmeti, suç en az iki kişilikti.."
Hayat birbirine bağlanan ve ancak ölümle kesilen köprüler mimarisiydi...
Sayfa 17 - İndigo KitapKitabı okudu
İletiler
İnsanın bir duygu enkazı yaşamasından daha vahimi, onu o enkazdan kurtaracak bir kişiye dahi inancının kalmamasıdır.
Murat Gülen
Yorumlar ve İncelemeler
"Öldükten sonra en son çürüyen organın kalp olduğunu öğrendiğimden beri sorguluyorum: Ey insanlar, siz kalbinizi ne çabuk çürüttünüz?" diyor Murat Gülen
Yazma dedim kendime, yazma Hülya! Öyle ya sevmezsin sen eleştiriyi(negatif olanları). Evet sevmem, mümkün oldukça kaçar, kaçamadıkça da hep sormak isterim "Eleştirmekten öte n'apıyorsun?" diye. Eylemsiz lafları duyması bile iyi gelmez bana anlayacağınız. Bu kitap içerisinde pek çok durumu eleştiriyor yazar ama bunu öyle güzel yapıyor ki, kelimeler kendilerine bu kadar güzel yerler bulabiliyorsa nefesimiz neden amaçsızca titreştiriyor ses tellerimizi, diye düşünmeden edemiyorum.
Okurken sıkça, sol tarafımıza daha yatkın olduğu için kalbimiz, sol tarafımda bir sızı hissettim. Yazar da bunu öngörmüş olacak ki bazı bölümlerin sonuna "Sol omzuna dokun." gibi hatırlatmalar eklemiş, sonuçta kalpten omuza ne kadar mesafe vardı ki? Biliyordu dokunduğu yerleri... Üzüntümün diğer nedeni de bu aslında; keşke tertemiz doğan kalbini kötülükle dolduran insanlar da okusa da onların da titrese kalpleri, belki yeniden can bulurdu kaybettikleri iyilikleri.
Cancağızım, diyor. 
O Gemi Gelene Kadar Ben Uçmayı Öğrendim
"Biz, uçmayı, buranın bize ait olmadığını anlayınca öğrendik...
Bak! Sol omzunda bir kanat." :(
