"Liberal çevrelerde azınlıklar ilgi odağı olmaktadır. Bu durum bütün dünyada 1990 sonrasında azınlık konusunun tekrar gündeme gelmesiyle bağlantılıdır. Ancak Türkiye konjonktüründe özel bir sebebi de bulunabilir. Aynı dönemde "Beyaz Türkler" olarak nitelendirilen çevreler, özellikle İstanbul'daki entellektüel orta sınıf, yeni bir ötekilikle karşı karşıya kalmışlardır. Bu, bir taraftan türbanla simgeleşen "İslamcılık", diğer taraftan şiddetle özdeşleşen Kürt varlığıdır. Böyle bir durumda "eski ötekiler" özlemle anılmaya başlanmış, İstanbul'un gayrimüslimler kovulmadan ya da kaçırılmadan önce daha kozmopolit, daha "medeni", daha "yaşanılır" olduğu fikri yerleşmiştir. Bu satırların yazarı ve elinizdeki bu kitap da aynı eğilim içinde değerlendirilebilir."