Nasıl yazdın sen bu satırları Borchert! Bu kısacık ömründe nasıl bu kadar acıya göğüs gerdin. Tek istediği umudu yeşertmekti, buna inanmıştı, savaşacaktı. Fakat bu"alıngan iktidarlar" yıkıma uğrattılar mücadelesini. Zor bir hayat yaşamış, gençliğini savaş çalmış, hastalıklarla uğraşmış, ayları hücrede geçmiş, yine de vazgeçmemişti. Asla unutamayacağım bir metin oldu, mutlaka okuyun okutturun. Özellikle " o zaman yapacak tek bir şey var, tuhaf, ama fareler uyurlar geceleyin,kedi donmuştu karda, üzgün sardunyalar, ne idüğü belirsiz kahve dönüp dönüp okuyacağım öyküler oldu.
