Victor Hugo'nun okuduğum ilk eseri olan "Bir İdam Mahkumunun Son Günü" eseri beni çok etkiledi. Sürükleyici olduğu için kısa dönemde bitirdiğim ve dönem hakkında bir çok bilgi edindiğim bir kitaptı. Kitabın başında 1829 ve 1932 yıllarında yayınlanan önsözler bulunmakta. Özellikle 1932 yılında yazılmış olan önsöz çok etkileyici bir şekilde dönemin idam cezalarını anlamamızı sağlıyor. Bu önsöz yaklaşık 30 sayfadan oluşuyor ve adeta yazarın isyanına tanık oluyoruz. Bundan sadece 2 yüzyıl önce Fransa'da insanların giyotinle idam edildiği ve insanların bu insanların bu idamları büyük bir coşku ve heyecan içinde izlediklerini düşünmek tüyler ürpertici. İdam günlerinde insanların sokaklarda kahkaha atarak toplanmaları, idamı izlemek için yer satmaları, biraz sonra hayata veda edecek olan bir kişinin son anlarını aşağılanarak geçirmesine vesile olmaları... Düşününce insanların tek kelimeyle ne kadar "zalim" olduklarını görebiliyoruz. Kitap anlamlı bir önsözün ardından ana kahramanın kaleme aldığı düşüncelerinden oluşuyor. Suçlunun işlediği suçu bilmiyoruz. Haklı mı, haksız mı bilmiyoruz. Karaktere karşı herhangi bir önyargıya sahip olmadan bir bireyin idam kararından idam anına kadar olan sürece şahit oluyoruz. Kitabın geneli hakkında yorum yapmak istemiyorum çünkü kişinin düşünceleri ancak okunarak benimsenebilir. Fakat yazar o kadar güzel ifade etmiş ki kendini gerçekten "acaba bu eser Victor Hugo'nun başından geçen şeyler mi" diye düşünmeden edemedim. Her detay gözünüzde karamsar biçimde canlanıyor. İdam konusunda fikrimi belirtmem gerekirse adaletin %100 sağlanamayacağı bir toplumsal hayatta yaşamaktayız. En ideal toplumlarda bile birçok sebepten dolayı haksız canların alınabileceğini düşünmekteyim. %100 adil olunsa bile bir kişinin idam edilmemesi taraftarıyım çünkü benim düşünceme göre bir kişinin yaşam hakkı, o kişi başka kişinin yaşamı hakkını elinden almış olsa dahi dokunulmaz bir haktır. Peki birisini öldüren bir katil ne tür bir ceza almalı? Günümüzdeki adalet sisteminden çok farklı olarak çok kötü hapishane şartlarında ölümden beter halde "yaşatılmaları", asla gün yüzü görmemeleri ve af gibi ihtimallerden yararlanmamaları taraftarıyım. Herkese iyi okumalar!

Bir İdam Mahkumunun Son Günü (cep boy)Victor Hugo · Karbon Kitaplar · 2019119,9bin okunma

·

289 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.