“İnsan düşünebilen hayvandır” der, Aristo. Sağlıklı düşünme yetisini kaybedeceği zaman hayvanlaşma çizgisine yaklaşır.
Konu olarak -hele de günümüz şartlarında yaşadığımız covid19 belasını düşünürsek- beterin de beteri varmış dedirten bu romanı bir solukta okumak, sonuçları ve olucakları merak etmeden duramadım resmen. Böyle bir salgınla karşılaşsak sorgulamalarını defalarca yapmama sebep olan bu romanda medeniyetin insanlar için gerekli olduğu kadar toplum ve devlet içinde gerekli olduğunu kanıksadım. Gözün önemini, uygarlığın, medeniyetin bize sağladığı yaşamların kıymetini saymakla bitiremeyiz.
Romanın uzun cümleleri, konuşma metinlerinin bu cümleler içerinde virgüllerle bağlanarak sayfa sayısını azaltmaktan başka bir anlamı olmayacağını düşündüğüm olumsuz yanı var. Konuşmayı kim yapıyor, cevabı kim veriyor bazen takip etmekte zorlandım. Ayrıca zaman konusu pek fazla işlenmemiş olması okuyucu da kör bırakıyor!
Hiç bir ismin geçmediği, görme engelli insanlara farkındalık açısından, salgınla mücadelede topyekün birlikteliğin önemi açısından, hayvan-insan çizgisinin yerini izlemek için okunması gereken bir kitap.
Bu kitapta hayvanlaşan insanları görebiliriz, hayvanların insanlaştığı kitap için okumadıysanız 
Hayvan Çiftliği’ni okumalısınız.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.