İnsanın böyle kendisini yine kendisince bir alemde bulması ne lezzetli şeydir. Buna bazı seçkin kişiler "kesret içinde vahdet (çokluk içinde birlik, teklik)" derler ki insanlar onu kendileriyle beraber zannettikleri halde o adam cihanı dolaşır da yine bulunduğu yerden ayrılmamış olur!..