Aslına bakılırsa emekçi insanın gündelik yaşantısında, hayatında eksik olan şeyleri tamamlayacak zamanı olmuyor; hatta o, insanlığın gerektirdiği en temel sosyal ilişkileri bile sürdürmeye imkân bulamıyor. Çünkü bunu yapmaya kalkıştığında emeğinin pazardaki değeri düşüyor. Dolayısıyla vakti yalnızca bir makine olmasına elveriyor.